در عصر ظهور، به جهت وسایل فوق مدرنی که در اختیار مردم قرار می گیرد، که سفرها آسان تر شده و حتی سفر به فضا و کرات بالا نیز همانند سفرهای زمینی امری عادی خواهد شد. ظاهراً وضع آن زمان، به گونه ای خواهد بود که سفر به آسمان ها همانند سفر از قارّه ای به قارّه دیگر در عصر ما بوده و امکانات سفر به فضا، در اختیار همه قرار خواهد گرفت؛ یعنی، زندگی بر روی زمین در آن مدینه فاضله، وارد مرحله جدیدی خواهد شد که به طور کلی با وضعیت گذشته فرق دارد. همان گونه که امروزه بشر به پیشرفت هایی در صنایع و نرم افزار دست یافته که اگر در گذشته گفته می شد، پذیرش آن تنها از طریق اعجاز مورد قبول واقع می شد. از این رو پیشرفت های آن عصر برای مردم امروز ما، به آسانی قابل قبول نیست و عده ای هم آن را از باب اعجاز حضرت مهدی(عج) قبول می کنند.
از امام باقر (ع) روایت شده: «بدانید که ذو القرنین در انتخاب دو ابر رام و سرکش مخیّر گردید و او ابر رام را برگزید و
ابر سرکش، برای دوست و محبوب شما (مهدی) ذخیره گردید، راوی گفت: سؤال کردم: ابر سرکش کدام است؟ فرمود: ابری که در آن غرش رعد و صاعقه و یا برق وجود داشته باشد که محبوب شما بر آن سوار می گردد. بدانید که او بر ابر سوار گردیده و با این وسائل بالا می رود، وسائل آسمانها و زمین های هفتگانه که پنج طبقۀ آن آباد و دوتای آن ویران است.» ( بحار ج ۵۲ ص ۳۲۱).
و در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که فرمود: «خداوند ذو القرنین را در انتخاب دو ابر رام و سرکش آزاد گذاشت و او ابر رام را انتخاب کرد که رعد و برقی در آن نبود و اگر سرکش را برمی گزید حق او نبود زیرا خداوند آنرا برای قائم ذخیره کرده است.» ( بحار ج ۵۲ ص ۳۲۱). در حدیث معراج حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم، این جمله که خداوند می فرماید: «لاُسخّرنّ له الریاح، ولاُذلّلنّ له السحاب، ولاُرقّینّه فی الأسباب»، دلیل بر این است که در روزگار ناشناخته ظهور برای فضانوردی و رفتن به آسمان از وسیله های گوناگون استفاده می شود که در این روایت به سه نوع آن تصریح شده است:
الف) «لاُسخّرنّ له الریاح»؛ ریاح را حتماً در تسخیر او قرار می دهیم. در قرآن کریم از حضرت سلیمان و بساط عظیم او که بادها بساط او را با صدها نفر به آسمان می بردند، سخن به میان آمده است. قدرت بادها و طوفان های شدید بسیار شگفت انگیز است که تسخیر آن ها به معنای در اختیار داشتن آن ها و کنترل آن ها می باشد. در عصر ما هیچگاه دانشمندان نتوانسته اند طوفان ها را مهار کنند و از قدرت آن ها استفاده کنند، ولی بنابر آیات قرآن کریم حضرت سلیمان قدرت بر چنین کاری را داشته است. حضرت بقیّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه – که ولایت بر همه چیز دارند – با کنترل آن ها نه تنها آثار منفی آن ها را از بین می برند، بلکه با تسخیر آن ها و تسلّط بر آن ها از آن ها استفاده مثبت می نمایند.
ب) «ولاُذلّلنّ له السحاب الصعاب»؛ و حتماً ابرهای سرسخت را، برای او رام می کنیم. بدیهی است ابرهای نوری و قدرت های شگفت انگیز آن ها غیر از ریاح می باشند.
ج) «ولاُرقینّه فی الأسباب»؛ و حتماً در وسیله های فضایی او را بالا می بریم. جالب توجّه است که در این جمله از کلمه «فی» استفاده شده که به معنای این است که آن حضرت در میان وسیله های فضایی قرار می گیرند و اگر مقصود از اسباب همان «سحاب صعاب» می بود باید کلمه «علی» به کار برده می شد یعنی سوار بر ابرها می شود نه در ابرها.
علاوه بر نکته های فراوان دیگری که در این روایت وجود دارد، توجّه به این نکته بسیار مهمّ است که خداوند در این حدیث قدسی پس از سوگند یاد نمودن به عزّت و جلال خود تمام مطالبی را که برای رسول گرامی خود بیان فرموده است با «لام» و با «نون» تأکید آورده است که این ها همه دلیل بر این نکته است که جریاناتی که در این روایت به آن ها تصریح شده، مانند رفتن آن حضرت به آسمان ها توسّط وسیله های فضایی و… قطعاً و صد در صد در عصر درخشان ظهور واقع خواهد شد و قابل هیچ گونه شکّ و تردید نمی باشد.
نکته بسیار جالب دیگری که از روایت استفاده می کنیم این است: در تسخیر بودن همه ابرهای صعاب و تمامی اسباب ها و وسیله های فضایی، تنها برای استفاده شخص آن حضرت نیست؛ بلکه تعدّد و فراوان بودن آن ها دلیل بر آنست که اصحاب و یاوران و هر کسی را که آن حضرت اراده فرمایند از این وسایل استفاده خواهد کرد و در اختیار آن ها قرار خواهد گرفت.( دولت کریمه صص۲۹۵-۲۹۲