ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
۱۳۹۸/۰۴/۰۴
–
۱۸۱۸ بازدید
سلام یه موضوعی خیلی وقته منو درگیر کرده
نسبت علم و ایمان و تقوا در ولایت مومنین و مسلمین بر یکدیگر چیه؟
مثلا اگه کسی از من مومنتره بر من ولایت داره؟
اگه کسی از من مومنتره اما علم من ازش بیشتر باشه ایا من بر اون ولایت دارم یا اون بر من؟
اقا ما یه جا بودیم طرفو نمی شناختیم طرف ما یه مدیر دولتی بود و ما تصور میکردیم چون مدیره خلاصه بر ما ولایت داره بعد فهمیدیم طرف کافره یا باتر از اون منافقه!
بعد گفتیم این یارو که کافره نمیتونه بر ما ولایت داشته باشه!
خلاصه تکلیف ما با این منافقینی که مدیر دولتی هستن چیه باید ازشون اطاعت کرد؟؟؟
قدرت ولایت، دارای مراتب فراوانی است، زیرا در این فرایند، هر که به خدا نزدیک تر و مظهریت کامل تر و قوی تری نسبت به صفات و کمالات الهی دارد، در مجرای وسیعتری برای فیض حق نسبت به سایرین قرار می گیرد.
بنابراین ولی، یعنی مجرای سرایت خوبی ها و کمالات الهی به سایر انسان ها که البته در راس ولایت و قرب، طبقه معصومین (ع) شامل انبیاء و امامان شیعه قرار دارند، ولی مراتب ولایت به همین جا ختم نمی شود و بسیار گسترده است.
در طبقه بعد از معصومین (ع) که اصل ولایت در آنها ظهور دارد، طبقه عرفا و انسان های کامل غیر معصوم هستند که فیض دریافتی از معصومین را به سایر طبقات زیرین سرایت می دهند و خوبی ها و کمالات آنها را به سایر مردم می رسانند.
در مرتبه بعد عالمان دینی هستند که تحت عنوان ولایت فقیه در سرایت و گسترش خوبی ها و کمالات به سایر مومنین و اجرای دین در جامعه نقش دارند و خوبی ها را از طبقات بالاتر دریافت و به طبقات پایین تر سرایت می دهند.
در این سلسله حتی مومنین عادی هم نقش آفرین اند و هر یک به مقدار آگاهی و برخورداری از ارزش ها، می توانند و بلکه وظیفه دارند تا در نشر کمالات و خوبی ها به دیگران مشارکت کنند و در این راستا به مقداری که تاثیر مثبت ایجاد می کنند، از مقام ولایت و قرب بخوردار می شوند.
در این زمینه قرآن کریم می فرماید: وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ اَوْلِیاءُ بَعْضٍ؛ مردان و زنان با ایمان دوستدار و یار ویاور یکدیگرند؛ بر این اساس است که هر یک از آنان به وظیفه عقیدتى و اخلاقى و انسانى خویش مى نگرد که خود را عضو خانواده بزرگ مؤمنان بنگرد و منافع و مصالح خود را در گرو تأمین مصالح و منافع مردم با ایمان نظاره کند و بسان عضو یک خانواده در حضور و غیاب دیگر اعضا اصل وفادارى و امانت را از یاد نبرد و از حقوق و کرامت برادران و خواهران با ایمان خویش دفاع نموده و آنها را پاس دارد. و این گونه است که همه آنان در برابر دشمنان و بداندیشان و ددمنشان تجاوزکار به صورت یکپارچه و همدل و همداستان جلوه مى کنند.
مربیان و والدین هم در این زمینه نقش دارند و در مسیر نشر و گسترش کمال و خوبی ها به فرزندان امت نقش آفرین می باشند. وظیفه ولایی آنان تربیت دینی و سرایت دادن خوبی ها به فرزندان مردم و امت اسلامی در جامعه و خانواده است و از این جهت نقش ولایی خود را بازی می کنند.
با این تعریف و ذکر مراتب ولایت، جایگاه ولایی عالمان دینی کاملا مشخص می شود و نقش و وظیفه آنها در ایجاد رابطه ولایی میان مردم و مراتب بالاتر از خود روشن می گردد.
تمام مراتب ولایت که گفته شد در فضای ایمانی مطرح است و این سلسله مراتبی از ولایت مومنین است و اصولا کافر در هر مقام و منصبی که باشد بر مومنین ولایتی ندارد و از این جرگه کاملا خارج است و لذا تبعیت از او هم واجب نیست حتی اگر والدین خود انسان باشد.
بنابراین ولی، یعنی مجرای سرایت خوبی ها و کمالات الهی به سایر انسان ها که البته در راس ولایت و قرب، طبقه معصومین (ع) شامل انبیاء و امامان شیعه قرار دارند، ولی مراتب ولایت به همین جا ختم نمی شود و بسیار گسترده است.
در طبقه بعد از معصومین (ع) که اصل ولایت در آنها ظهور دارد، طبقه عرفا و انسان های کامل غیر معصوم هستند که فیض دریافتی از معصومین را به سایر طبقات زیرین سرایت می دهند و خوبی ها و کمالات آنها را به سایر مردم می رسانند.
در مرتبه بعد عالمان دینی هستند که تحت عنوان ولایت فقیه در سرایت و گسترش خوبی ها و کمالات به سایر مومنین و اجرای دین در جامعه نقش دارند و خوبی ها را از طبقات بالاتر دریافت و به طبقات پایین تر سرایت می دهند.
در این سلسله حتی مومنین عادی هم نقش آفرین اند و هر یک به مقدار آگاهی و برخورداری از ارزش ها، می توانند و بلکه وظیفه دارند تا در نشر کمالات و خوبی ها به دیگران مشارکت کنند و در این راستا به مقداری که تاثیر مثبت ایجاد می کنند، از مقام ولایت و قرب بخوردار می شوند.
در این زمینه قرآن کریم می فرماید: وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ اَوْلِیاءُ بَعْضٍ؛ مردان و زنان با ایمان دوستدار و یار ویاور یکدیگرند؛ بر این اساس است که هر یک از آنان به وظیفه عقیدتى و اخلاقى و انسانى خویش مى نگرد که خود را عضو خانواده بزرگ مؤمنان بنگرد و منافع و مصالح خود را در گرو تأمین مصالح و منافع مردم با ایمان نظاره کند و بسان عضو یک خانواده در حضور و غیاب دیگر اعضا اصل وفادارى و امانت را از یاد نبرد و از حقوق و کرامت برادران و خواهران با ایمان خویش دفاع نموده و آنها را پاس دارد. و این گونه است که همه آنان در برابر دشمنان و بداندیشان و ددمنشان تجاوزکار به صورت یکپارچه و همدل و همداستان جلوه مى کنند.
مربیان و والدین هم در این زمینه نقش دارند و در مسیر نشر و گسترش کمال و خوبی ها به فرزندان امت نقش آفرین می باشند. وظیفه ولایی آنان تربیت دینی و سرایت دادن خوبی ها به فرزندان مردم و امت اسلامی در جامعه و خانواده است و از این جهت نقش ولایی خود را بازی می کنند.
با این تعریف و ذکر مراتب ولایت، جایگاه ولایی عالمان دینی کاملا مشخص می شود و نقش و وظیفه آنها در ایجاد رابطه ولایی میان مردم و مراتب بالاتر از خود روشن می گردد.
تمام مراتب ولایت که گفته شد در فضای ایمانی مطرح است و این سلسله مراتبی از ولایت مومنین است و اصولا کافر در هر مقام و منصبی که باشد بر مومنین ولایتی ندارد و از این جرگه کاملا خارج است و لذا تبعیت از او هم واجب نیست حتی اگر والدین خود انسان باشد.
