شانه یخ زده را به عنوان کپسولیت چسبناک نیز می‌شناسند، یک تجربه‌ی ترسناک و دردناک در ناحیه شانه است. معمولا در طول زمان به آرامی اتفاق می‌افتد و می‌تواند حرکت بازو را محدود کند. هنگامی که شانه منجمد می‌شود، درد و گرفتگی شانه می‌تواند باعث دشواری بالا بردن دست حتی برای شانه کردن مو یا شستن ظرف شود. در ادامه بیشتر درباره این بیماری خواهید خواند.

شانه یخ زده (شانه منجمد) چیست؟

شانه یخ زده یا شانه منجمد، شرایطی است که بر روی مفاصل شانه تاثیر می‌گذارد. این مشکل معمولا شامل درد و گرفتگی است که به تدریج گسترش می‌یابد، بدتر می‌شود و در نهایت از بین می‌رود. این روند می‌تواند از یک تا سه سال طول بکشد.

شانه از سه استخوان تشکیل شده که مفصل توپ و سوکت را تشکیل می‌دهند. این‌ها استخوان بازو، تیغه شانه و استخوان ترقوه شما هستند. همچنین بافتی اطراف شانه وجود دارد که همه چیز را کنار هم نگاه می‌دارد که نام آن کپسول شانه است. در وضعیت شانه منجمد، کپسول آنقدر محکم شده که تکان دادن آن دشوار می‌شود. روی بافت زخم‌هایی شکل می‌گیرد و مایعی به نام سینوال که مانند روغن کاری میان استخوان‌ها عمل می‌کند، کمتر می‌شود؛ و همه این‌ها حرکت را بیشتر محدود می‌کنند.
 

علائم شانه یخ زده

علائم اصلی شانه یخ زده، درد و سفتی است که حرکت بازو را دشوار یا غیرممکن می‌کند. اگر شانه یخ زده داشته باشید، به احتمال زیاد احساس درد و ضعف در شانه خواهید داشت. ممکن است همچنین در عضلات بالای بازو نیز درد احساس کنید. این درد احتمالا در شب بدتر می‌شود و خواب را دشوار خواهد کرد.

افراد مبتلا به شانه یخ زده معمولا سه مرحله را طی می‌کنند که هرکدام دارای نشانه‌های منحصر به فرد و جدول زمانی مشخصی است.
 
مرحله اول؛ شانه در حال انجماد
هربار که شانه یا بازو را تکان می‌دهید، در شانه دردی که گا‌ها شدید است را تجربه می‌کنید.
این درد به مرور بدتر می‌شود و بعد در شب بیشتر می‌شود.
این مرحله چیزی بین شش تا نه ماه طول می‌کشد.
حرکت بازوی شما محدود می‌شود.
مرحله دوم؛ شانه منجمد
درد ممکن است کمتر شود، اما سفتی شانه بیشتر می‌گردد.
حرکت دادن شانه از قبل هم سخت‌تر می‌شود و در انجام کار‌های روزمره دچار مشکل می‌شوید.
این مرحله چهار تا دوازده ماه طول می‌کشد.
مرحله سوم؛ شانه گرم می‌شود
دامنه حرکت شما شروع به بازگشت به حالت عادی می‌کند.
این می‌تواند شش تا دو سال طول بکشد.

 
علت ایجاد عارضه شانه منجمد

مشخص نیست که چرا برخی از افراد به آن مبتلا می‌شوند، اما برخی گروه‌ها در خطر ابتلا به آن هستند. شانه منجمد اغلب در زنان بیشتر از مردان اتفاق می‌افتد و اگر شما بین ۴۰ تا ۶۰ سال داشته باشید این احتمال بیشتر می‌شود. خطر ابتلا به این بیماری، اگر در حال بهبودی از یک وضعیت پزشکی مانند سکته مغزی یا جراحی باشید که حرکت دستان شما را محدود می‌کند، افزایش می‌یابد.
 
بنابراین شرایط پزشکی مشخص نیز می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری را در شما افزایش دهد، همچنین اگر دیابت داشته باشید. حدود ده تا بیست درصد افراد مبتلا به دیابت دچار شانه یخ زده می‌شوند. دیگر مشکلات پزشکی مانند بیماری‌های قلبی، تیروئید، پارکینسون  با شانه یخ زده مرتبط هستند.

راه های تشخیص

برای تشخیص بیماری شانه یخ زده، پزشک شما را معاینه فیزیکی خواهد کرد. او بررسی می‌کند که حرکت شانه چقدر برایتان دردناک است و اصلا چقدر ممکن است. در طی بخش فعال آزمایش، او به شما می‌گوید که خودتان شانه را حرکت دهید؛ و در بخش منفعل آزمایش او شانه‌تان را حرکت می‌دهد و تفاوت‌ها را بررسی می‌کند.

پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که داروی بی حسی در شانه شما تزریق کند. این دارویی است که درد را ساکت می‌کند و او را قادر می‌سازد محدوده فعالیت بازو را بررسی کند. معاینات فیزیکی معمولا برای تشخیص شانه یخ زده کافیست، اما ممکن است پزشک ام آر آی، رادیولوژی یا فراصوت نیز تجویز کند تا مشکلات دیگر مانند ورم مفاصل و یا پارگی روتاتور کاف را بررسی کند.

راه های درمان شانه یخ زده

دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند به تسکین درد و التهاب در شانه کمک کنند. اگر افاقه نکرد، پزشک شما مسکن‌های قوی‌تری را تجویز خواهد کرد.
 
روند درمانی شما همچنین ممکن است شامل فیزیوتراپی نیز باشد تا به شما در بهبود محدوده حرکتی‌تان کمک کند. اگر علائم بیماری شما شدید باشد و یا در طول زمان بهبود نیابد، ممکن است پزشکتان درمان‌های دیگری را پیش بگیرد. مانند:

تزریق کورتیکواسترویید در مفصل شانه به منظور کاهش درد و بهبود حرکت
انبساط مفصل؛ به این معنا که پزشک به کپسول شانه شما آب استریل تزریق می‌کند تا منبسط شده و محدوده حرکتی شانه بهتر شود.
فیزیوتراپی؛ نتایج فیزیوتراپی ممکن است متفاوت باشند و در فاز‌های مختلف و در افراد مختلف تفاوت کند.
جراحی؛ این روش برای شانه یخ زده بسیار نادر است، اما اگر هیچ یک از درمان‌های دیگر کمک نکند، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد دهد. این عمل احتمالا به روش آرتروسکوپی انجام می‌شود، به این معنا که این کار با ابزار‌های کوچک مانند مداد و از طریق بریدگی بسیار ریز در شانه صورت می‌گیرد.
دستکاری شانه نیز می‌تواند به شل شدن بافت شانه کمک کند، اما به ندرت انجام می‌شود چرا که جراحی آرتروسکوپی جایگزین آن شده است. جراحان ترجیح می‌دهند این کار را در حالی که بیمار بیهوش است انجام دهند. همچنین در این روش خطر شکستگی شانه و کتف نیز وجود دارد.

منبع: سایت ستاره