قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۷/۰۹/۲۵
–
۶۰۰ بازدید
سلام با توجه به اینکه میگن دعا سرنوشت تغییر میده و هیچ اتفاقی بدون اجازه خداوند نمی افته ایا با دعا میشه با فردی که احتمال رسیدن بهش خیلی کمه و شرایط به هم نمیخوره،امکان ازدواج برقرار بشه؟
الف ) دعا عامل مهم در سرنوشت
بدون تردید دعا بر زندگی انسان و در حل گرفتاری مادی و معنوی تأثیر دارد و صرف تلقین روانی نیست بلکه به عنوان یک عامل مهم در سرنوشت آنها نقش آفرینی می کند. «دعا»؛ یعنى، خواندن مدعوّ و متوجه ساختن او به طرف داعى. (تفسیرالمیزان، ج 2، ص 31، آیه 186 بقره). دعاکننده با دعاى خود، عنایت و التفات مدعو را مى طلبد؛ آن گاه حاجت خود را از او سؤال و درخواست مى کند. از این رو سؤال با دعا فرق مى کند؛ زیرا سؤال به منزله غایت و هدف دعا است؛ مثل این که کسى را از دور یا نزدیک، صدا بزنیم تا روى خود را به طرف ما برگرداند. آن وقت خواسته خود را از او سؤال و درخواست کنیم.
اما دعا داراى آداب، احکام و اسرارى است. اسرار و فلسفه دعا به استناد آیات و روایات، دعا خود امرى عبادى است. از این رو بعضى مى گویند: خدایا تو دستور دادى دعا کنید. ما هم اطاعت مى کنیم چه درخواست عملى شود و به ما بدهى و چه ندهى آنان که تسلیم محض هستند به عنوان تأدب دعا مى کنند. مؤمنان در سرزمین منا چنین دعا مى کنند: «ربنا آتنا فى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النّار». اینان در طلب حسنات و خوبى هاى دنیا و آخرت هستند. یعنى درخواست چیز خوب، حلال، طیب و طاهر دارند و این دعاى خوبى است. داشتن فرزند خوب و صالح، همسر با ایمان، رفقاى مؤمن، معلم شایسته، شاگرد خوب، کسب حلال، نیروهاى اقتصادى خوب، همه اینها حسنات دنیاست.
ب ) اجابت دعا از مسائل قطعى در همه ادیان الهى
از طرف دیگر مسأله اجابت دعا از مسائل قطعى در همه ادیان الهى است. قرآن مجید مى فرماید: «اذا سألک عبادى عنى فانى قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان» به عبارت دیگر سنت الهى بر آن تعلق گرفته که برخى از امور را ازطریق دعا و درخواست به انسان عنایت فرماید و این تبعیض نیست؛ زیرا سنتى کلى و داراى قوانین عام و مشتمل برحکمت است.
اما این به معناى آن نیست که هر بنده اى هر چه به هر شکل و در هر شرایطى درخواست کند تماما مطابق خواست او اجابت شود. زیرا اجابت دعا نیز امرى قانونمند و ملایم با دیگر سنت هاى جارى الهى در نظام تکوین و مشروط به شرایطى است؛ از جمله:
1) شرایط مناسب روحى دعا کننده از قبیل تضرع و تواضع در مقابل پروردگار.
2) مصلحت بودن تحقق خواسته شخص دعا کننده. چرا که در بسیارى از موارد تحقق آن خواسته براى شخص سودمند نیست؛ مثلا رسیدن به مقام یا امکاناتى خاصچه بسا نه تنها به نفع او نباشد. بلکه ممکن است مایه دورى او از ایمان و تقوا گردد.
3) فرا رسیدن زمان مناسب براى تحقق مطلوب. مثلا ممکن است فردى علاقه مند باشد که یک شخصیت علمى ممتاز باشد و تلاش علمى فراوانى کند ولى قطعا دراندک زمان تحقق آن ممکن نیست و سال ها باید بگذرد تا نتیجه تلاش هاى خود را به دست آورد.
4) اخلاص در نیت و انقطاع کامل به خداوند؛ چرا که عطایا به اندازه نیت و اخلاص در آن سرازیر مى شوند و در کلام حضرت امیر(ع) در نهج البلاغه آمده است: انالعطیه على قدر النیه.
5) معقول بودن خواسته انسان.
6) اقدام براى رسیدن به نتیجه و به کار گیرى سایر عوامل طبیعى نقش دارنده متناسب با سنت هاى الهى در نظام خلقت.( کار و کوشش و حرکت جهت رسیدن به خواسته )
7) از طرفى خداوند گاهى اجابت مطلوب انسان را به عللى که صلاح مى داند و بر ما پوشیده است به تأخیر مى اندازد یا آن را به گونه اى دیگر تبدیل مى نماید و در واقع بهشیوه بهتر اجابت مى شود بدون آن که ما بدانیم.
8) نکته مهم دیگر این که استجابت در آیه شریفه معناى بسیار عمیقى دارد ولى غالبا برداشت هاى عموم با مفهوم شگرف آن ناسازگار است. ما همواره خیال مى کنیم که اگر دقیقا همان را که ما طلب مى کنیم در همان زمان و با همان شرایطى که مى خواهیم عمل شود دعایمان اجابت گردیده در حالى که چه بسا همین پاسخ نیافتن مااجابت از سوى خدا باشد. یعنى خداوند منان با طول دادن اجابت ما را بیشتر به حالت انابه و تضرع در درگاهش نگاه مى دارد و این لطف بزرگى است که به این وسیله ارتباط عبد با معبود حفظ مى گردد و در پى آن الطاف بى شمار دیگرى نصیبش مى شود.
نکته دیگر اقتضایی بودن اجابت دعا است یعنی دعا عاملی است در کنار عوامل دیگر و برای تحقق هر خواسته ای باید تمامی عوامل جمع شود تا آن خواسته محقق شود. دعا یکی از عوامل است نه تمام عوامل . عمل و برنامه ریزی و تلاش هم شرط است. فقط با دعا نمی توان خواسته ای را محقق کرد.
مولوى مى گوید:
آن یکى الله مى گفتى شبى تا که شیرین مى شد از ذکرش لبى
گفت شیطان: آخر اى بسیار گو! این همه «الله» را «لبیک» کو؟
مى نیابد یک جواب از پیش تخت چند «الله» مى زنى با روى سختا
او شکسته دل شد و بنهاد سر دید در خواب او خضر اندر خضر
گفت: «هین» از ذکر چون وامانده اى چون پشیمانى از آن کش خوانده اى؟
گفت: لبیکم نمى آید جواب زآن همى ترسم که باشم رد باب
گفت: آن «الله» تو «لبیک» ماست و آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست
ترس و عشق تو کمند لطف ماست زیر هر یارب تو لبیک هاست
براى مطالعه بیشتر ر.ک:
1- تفسیر المیزان و نمونه ذیل آیه 186 سوره بقره
3- اصول کافى، ج 4 کتاب الدعا
2- دعا آیت الله مشکینى
پى نوشت:
1. اصول کافى، شیخ کلینى، ج 2، ص 468.
2. رسول خدا(ص) فرمود: «ترک دعا، گناه است». (تنبیه الخواطر، ج 2، ص 154).
3. اصول کافى، ج 2، ص 468.
4. گلستان سعدى.
5. کنزالعمال، ح 3648.
6. جامعه سازى قرآنى، ص 193.
7. صحیفه سجادیه.
بدون تردید دعا بر زندگی انسان و در حل گرفتاری مادی و معنوی تأثیر دارد و صرف تلقین روانی نیست بلکه به عنوان یک عامل مهم در سرنوشت آنها نقش آفرینی می کند. «دعا»؛ یعنى، خواندن مدعوّ و متوجه ساختن او به طرف داعى. (تفسیرالمیزان، ج 2، ص 31، آیه 186 بقره). دعاکننده با دعاى خود، عنایت و التفات مدعو را مى طلبد؛ آن گاه حاجت خود را از او سؤال و درخواست مى کند. از این رو سؤال با دعا فرق مى کند؛ زیرا سؤال به منزله غایت و هدف دعا است؛ مثل این که کسى را از دور یا نزدیک، صدا بزنیم تا روى خود را به طرف ما برگرداند. آن وقت خواسته خود را از او سؤال و درخواست کنیم.
اما دعا داراى آداب، احکام و اسرارى است. اسرار و فلسفه دعا به استناد آیات و روایات، دعا خود امرى عبادى است. از این رو بعضى مى گویند: خدایا تو دستور دادى دعا کنید. ما هم اطاعت مى کنیم چه درخواست عملى شود و به ما بدهى و چه ندهى آنان که تسلیم محض هستند به عنوان تأدب دعا مى کنند. مؤمنان در سرزمین منا چنین دعا مى کنند: «ربنا آتنا فى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النّار». اینان در طلب حسنات و خوبى هاى دنیا و آخرت هستند. یعنى درخواست چیز خوب، حلال، طیب و طاهر دارند و این دعاى خوبى است. داشتن فرزند خوب و صالح، همسر با ایمان، رفقاى مؤمن، معلم شایسته، شاگرد خوب، کسب حلال، نیروهاى اقتصادى خوب، همه اینها حسنات دنیاست.
ب ) اجابت دعا از مسائل قطعى در همه ادیان الهى
از طرف دیگر مسأله اجابت دعا از مسائل قطعى در همه ادیان الهى است. قرآن مجید مى فرماید: «اذا سألک عبادى عنى فانى قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان» به عبارت دیگر سنت الهى بر آن تعلق گرفته که برخى از امور را ازطریق دعا و درخواست به انسان عنایت فرماید و این تبعیض نیست؛ زیرا سنتى کلى و داراى قوانین عام و مشتمل برحکمت است.
اما این به معناى آن نیست که هر بنده اى هر چه به هر شکل و در هر شرایطى درخواست کند تماما مطابق خواست او اجابت شود. زیرا اجابت دعا نیز امرى قانونمند و ملایم با دیگر سنت هاى جارى الهى در نظام تکوین و مشروط به شرایطى است؛ از جمله:
1) شرایط مناسب روحى دعا کننده از قبیل تضرع و تواضع در مقابل پروردگار.
2) مصلحت بودن تحقق خواسته شخص دعا کننده. چرا که در بسیارى از موارد تحقق آن خواسته براى شخص سودمند نیست؛ مثلا رسیدن به مقام یا امکاناتى خاصچه بسا نه تنها به نفع او نباشد. بلکه ممکن است مایه دورى او از ایمان و تقوا گردد.
3) فرا رسیدن زمان مناسب براى تحقق مطلوب. مثلا ممکن است فردى علاقه مند باشد که یک شخصیت علمى ممتاز باشد و تلاش علمى فراوانى کند ولى قطعا دراندک زمان تحقق آن ممکن نیست و سال ها باید بگذرد تا نتیجه تلاش هاى خود را به دست آورد.
4) اخلاص در نیت و انقطاع کامل به خداوند؛ چرا که عطایا به اندازه نیت و اخلاص در آن سرازیر مى شوند و در کلام حضرت امیر(ع) در نهج البلاغه آمده است: انالعطیه على قدر النیه.
5) معقول بودن خواسته انسان.
6) اقدام براى رسیدن به نتیجه و به کار گیرى سایر عوامل طبیعى نقش دارنده متناسب با سنت هاى الهى در نظام خلقت.( کار و کوشش و حرکت جهت رسیدن به خواسته )
7) از طرفى خداوند گاهى اجابت مطلوب انسان را به عللى که صلاح مى داند و بر ما پوشیده است به تأخیر مى اندازد یا آن را به گونه اى دیگر تبدیل مى نماید و در واقع بهشیوه بهتر اجابت مى شود بدون آن که ما بدانیم.
8) نکته مهم دیگر این که استجابت در آیه شریفه معناى بسیار عمیقى دارد ولى غالبا برداشت هاى عموم با مفهوم شگرف آن ناسازگار است. ما همواره خیال مى کنیم که اگر دقیقا همان را که ما طلب مى کنیم در همان زمان و با همان شرایطى که مى خواهیم عمل شود دعایمان اجابت گردیده در حالى که چه بسا همین پاسخ نیافتن مااجابت از سوى خدا باشد. یعنى خداوند منان با طول دادن اجابت ما را بیشتر به حالت انابه و تضرع در درگاهش نگاه مى دارد و این لطف بزرگى است که به این وسیله ارتباط عبد با معبود حفظ مى گردد و در پى آن الطاف بى شمار دیگرى نصیبش مى شود.
نکته دیگر اقتضایی بودن اجابت دعا است یعنی دعا عاملی است در کنار عوامل دیگر و برای تحقق هر خواسته ای باید تمامی عوامل جمع شود تا آن خواسته محقق شود. دعا یکی از عوامل است نه تمام عوامل . عمل و برنامه ریزی و تلاش هم شرط است. فقط با دعا نمی توان خواسته ای را محقق کرد.
مولوى مى گوید:
آن یکى الله مى گفتى شبى تا که شیرین مى شد از ذکرش لبى
گفت شیطان: آخر اى بسیار گو! این همه «الله» را «لبیک» کو؟
مى نیابد یک جواب از پیش تخت چند «الله» مى زنى با روى سختا
او شکسته دل شد و بنهاد سر دید در خواب او خضر اندر خضر
گفت: «هین» از ذکر چون وامانده اى چون پشیمانى از آن کش خوانده اى؟
گفت: لبیکم نمى آید جواب زآن همى ترسم که باشم رد باب
گفت: آن «الله» تو «لبیک» ماست و آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست
ترس و عشق تو کمند لطف ماست زیر هر یارب تو لبیک هاست
براى مطالعه بیشتر ر.ک:
1- تفسیر المیزان و نمونه ذیل آیه 186 سوره بقره
3- اصول کافى، ج 4 کتاب الدعا
2- دعا آیت الله مشکینى
پى نوشت:
1. اصول کافى، شیخ کلینى، ج 2، ص 468.
2. رسول خدا(ص) فرمود: «ترک دعا، گناه است». (تنبیه الخواطر، ج 2، ص 154).
3. اصول کافى، ج 2، ص 468.
4. گلستان سعدى.
5. کنزالعمال، ح 3648.
6. جامعه سازى قرآنى، ص 193.
7. صحیفه سجادیه.
