قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۵/۰۸
–
۷۷۰ بازدید
آیا روایتی درباره طهارت ذاتی اهل بیت علیهم السلام وجود دارد؟ به این معنا که حتی خون و مدفوع اهل بیت علیهم السلام نیز طاهر است؟ این مطلب را حقیر در کتاب یکی از علماء و همچنین از یک روحانی ارجمند شنیده ام. تشکر فراوان ۵ مرداد.
لطفا به نکات ذیل توجه نمایید :1- طهارت ذات انسان مبتنی بر فطرت الهی است : « فطره الله التی فطر الناس علیها لا تبدیل لخلق الله : فطرتی که خداوند انسان را بر اساس آن آفرید، دگرگونی در آفرینش الهی نیست» (روم / 30)؛ « و نفس ما سویها فالهمها فجورها و تقواها: قسم به نفس آدمی و آ نکه آن را منظم ساخته ، سپس گناهان و تقوا را با او الهام کرده است (شمس : 7 و 8). بنابر این انسانها در ذات خود با فطرت الهی که حق جو و خداجوست خلق شده اند و دارای نفس ملهمه هستند که تمام کارهای نیک و بد را به آنها الهام می کند. و در عین حال در درون به سوی پاکی ها سوق داده می شود.
چنانچه ملاحظه فرمودید، انسان در ذات خود رو به سوی خوبی ها دارد و نقش تربیت در این است که این گرایش به خوبی ها را تقویت می کند و پرورش می دهد. کار پدر و مادر و مربیان در تربیت نونهالان و نوجوانان همانند باغبانی است که گلی را پرورش می دهد. در حقیقت بذر گل موجود است و او آن را در خاک مناسب می کارد و آبیاری می کند و با آفات آن مبارزه می کند و آنگاه بذر شکوفا می شود و گل می روید. اگر باغبان در هر مرحله ای اهمال کند، بذر تبدیل به گل خوش بو نخواهد شد. تربیت نیز چنین است . یعنی تربیت در جایی است که انسان دارای ویژگیها و خصوصیات خاص باشد که بشود با تربیت آنها را شکوفا کرد. و از سوی دیگر فطرت به معنای استعداد خوبی ها و پاکی ها است و بدون تربیت صحیح در زیر خاک مدفون می شود، (فطرت استاد شهید مطهری , ص 15 – 18).
همه انسان ها با فطرت پاک خدایی آفریده می شوند و روح و باطن آنها ذاتا طاهر و پاک است و در آغاز ایجاد و خلقت بر فطرت پاک و خدا نمای آنها حجابی نیست .
2- بر اثر انس و ارتباط با عالم دنیا و غرق شدن در مادیات و غفلت از یاد خدا و ارتکاب معاصی و گناهان به تدریج آینه فطرت انسان غبار می گیرد و شفافیت و پاکی و طهارت اولیه خود را از دست می دهد و محجوب و مستور می گردد .
3- هدف اصلی انبیا و فرستادگان الهی این بوده که این حجاب ها و غبارها را از چهره درخشان فطرت کنار بزنند و زمینه درخشش خورشید تابناک فطرت راکه در پس ابرهای تیره و تار خودبینی و غفلت و گناه پنها ن شده فراهم سازند .
امیر مومنان (ع) در خطبه اول نهج البلاغه در این مورد می فرماید : فبعث اللَّه فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستأدوهم میثاق فطرته و یذکّروهم منسىّ نعمته و یحتجّوا علیهم بالتّبلیغ و یثیروا لهم دفائن العقول ؛ پس خداوند پی در پی پیامبرانش را به میان مردم فرستاد تا از آنها بخواهند عهد و پیمان فطرتشان را ادا کنند و نعمت های فراموش شده را به یاد آنها بیاورند و با رساندن پیام الهی حجت را بر آنها تمام کنند و گنجینه های پنهان عقل را برای آنها آشکار سازند .
4- تفاوت اصلی و عمده پیامبران و معصومین (ع) با سایر انسان ها در این است که فطرت آنها از اول حیات تا وقت ممات محجوب و مستور نمی گردد و هر گز گرد و غبار غفلت و عصیان این آیینه نور افشان و درخشان را تیره و تار نمی گرداند و همه مجاهدات و تلاش آنها برای دفع کردن و دور کردن آلودگی و حجاب از چهره فطرت است و این معنای طهارت ذاتی در معصومین (ع) است . اما مجاهده در سایر انسان ها با هدف بر رفع و طرف کردن آلودگی و حجابی است که چهره فطرت را پوشانده است . به عبارت دیگر مجاهده و تلاش معصومین (ع) برای دفع و دور کردن حجاب و غبار از جمال زیبای فطرت است در حالی که سایر انسان ها با مجاهدات و کوشش می خواهند گرد غبار نشسته بر چهره فطرت را بزدایند و طهارت از دست رفته را به دست آورند و این معنای طهارت اکتسابی است که در مقابل طهارت ذاتی در معصومین (ع) است .
روایاتی که در مورد آداب تخلی از پیامبر و امامان نقل شده و در باب وارد شدن ایشان به بیت الخلاء می باشد، مؤید این است که ایشان هم مثل بقیه انسان ها بودند .
– «عن جعفر بن محمّد، عن آبائه، عن علیّ علیهم السّلام، أنّ رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله ، کان إذا بال نتر ذکره ثلاث مرّات؛ ( علامه طباطبایی، سنن النبى صلى الله علیه و آله (با ترجمه)، انتشارات اسلامیه، ص 103 )
امام صادق از پدرانش از على علیه السّلام روایت کردند که ایشان فرمود: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پس از بول کردن، سه بار دست خود را به مجراى بول مى کشید».
چنانچه ملاحظه فرمودید، انسان در ذات خود رو به سوی خوبی ها دارد و نقش تربیت در این است که این گرایش به خوبی ها را تقویت می کند و پرورش می دهد. کار پدر و مادر و مربیان در تربیت نونهالان و نوجوانان همانند باغبانی است که گلی را پرورش می دهد. در حقیقت بذر گل موجود است و او آن را در خاک مناسب می کارد و آبیاری می کند و با آفات آن مبارزه می کند و آنگاه بذر شکوفا می شود و گل می روید. اگر باغبان در هر مرحله ای اهمال کند، بذر تبدیل به گل خوش بو نخواهد شد. تربیت نیز چنین است . یعنی تربیت در جایی است که انسان دارای ویژگیها و خصوصیات خاص باشد که بشود با تربیت آنها را شکوفا کرد. و از سوی دیگر فطرت به معنای استعداد خوبی ها و پاکی ها است و بدون تربیت صحیح در زیر خاک مدفون می شود، (فطرت استاد شهید مطهری , ص 15 – 18).
همه انسان ها با فطرت پاک خدایی آفریده می شوند و روح و باطن آنها ذاتا طاهر و پاک است و در آغاز ایجاد و خلقت بر فطرت پاک و خدا نمای آنها حجابی نیست .
2- بر اثر انس و ارتباط با عالم دنیا و غرق شدن در مادیات و غفلت از یاد خدا و ارتکاب معاصی و گناهان به تدریج آینه فطرت انسان غبار می گیرد و شفافیت و پاکی و طهارت اولیه خود را از دست می دهد و محجوب و مستور می گردد .
3- هدف اصلی انبیا و فرستادگان الهی این بوده که این حجاب ها و غبارها را از چهره درخشان فطرت کنار بزنند و زمینه درخشش خورشید تابناک فطرت راکه در پس ابرهای تیره و تار خودبینی و غفلت و گناه پنها ن شده فراهم سازند .
امیر مومنان (ع) در خطبه اول نهج البلاغه در این مورد می فرماید : فبعث اللَّه فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستأدوهم میثاق فطرته و یذکّروهم منسىّ نعمته و یحتجّوا علیهم بالتّبلیغ و یثیروا لهم دفائن العقول ؛ پس خداوند پی در پی پیامبرانش را به میان مردم فرستاد تا از آنها بخواهند عهد و پیمان فطرتشان را ادا کنند و نعمت های فراموش شده را به یاد آنها بیاورند و با رساندن پیام الهی حجت را بر آنها تمام کنند و گنجینه های پنهان عقل را برای آنها آشکار سازند .
4- تفاوت اصلی و عمده پیامبران و معصومین (ع) با سایر انسان ها در این است که فطرت آنها از اول حیات تا وقت ممات محجوب و مستور نمی گردد و هر گز گرد و غبار غفلت و عصیان این آیینه نور افشان و درخشان را تیره و تار نمی گرداند و همه مجاهدات و تلاش آنها برای دفع کردن و دور کردن آلودگی و حجاب از چهره فطرت است و این معنای طهارت ذاتی در معصومین (ع) است . اما مجاهده در سایر انسان ها با هدف بر رفع و طرف کردن آلودگی و حجابی است که چهره فطرت را پوشانده است . به عبارت دیگر مجاهده و تلاش معصومین (ع) برای دفع و دور کردن حجاب و غبار از جمال زیبای فطرت است در حالی که سایر انسان ها با مجاهدات و کوشش می خواهند گرد غبار نشسته بر چهره فطرت را بزدایند و طهارت از دست رفته را به دست آورند و این معنای طهارت اکتسابی است که در مقابل طهارت ذاتی در معصومین (ع) است .
روایاتی که در مورد آداب تخلی از پیامبر و امامان نقل شده و در باب وارد شدن ایشان به بیت الخلاء می باشد، مؤید این است که ایشان هم مثل بقیه انسان ها بودند .
– «عن جعفر بن محمّد، عن آبائه، عن علیّ علیهم السّلام، أنّ رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله ، کان إذا بال نتر ذکره ثلاث مرّات؛ ( علامه طباطبایی، سنن النبى صلى الله علیه و آله (با ترجمه)، انتشارات اسلامیه، ص 103 )
امام صادق از پدرانش از على علیه السّلام روایت کردند که ایشان فرمود: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پس از بول کردن، سه بار دست خود را به مجراى بول مى کشید».
