این حدیث سندش در بحار مرحوم مجلسی و الاختصاص، شیخ مفید، صفحۀ ۲۴۵ امده است، و متن آن چنین است : « الإمامُ علیٌّ علیه السلام : المُتَعبِّدِ عَلى غَیرِ فِقهٍ کَحِمارِ الطّاحونَةِ ؛ یَدورُ و لا یَبرَحُ »، (بحار الأنوار : 1/208/10) .متعبّد بدون فهم [عمیق] از دین مانند خر آسیاست که به دور خود مى‌گردد و راه به جایى نمى‌برد. دیندارى فارغ از فهمِ درست دین، نمایشى است از اعمالِ به ظاهر دینى و بى‌بهره از روح و حقیقت دین و بالطبع خالى از محتواى دیانت و بى‌نصیب از نتایج مترتب بر آن .