غمنامه مخمل کاشان 

بیست سال بعد با افزایش سرمایه، کارخانه دیگری تاسیس کرد، که روزانه ۷۰ هزار متر پارچه تولید می کرد و پس از هشت سال (سال ۱۳۴۶) تعداد کارکنان به ۲۸۰۰ نفر افزایش یافت.

کار به جایی رسید که در بازار, مخمل وارداتی را به نام مخمل کاشان می فروختند و شرکت برای شناسایی تولید داخل در گوشه تولیداتش پرچم سه رنگ ایران را طراحی می کرد.

پس از انقلاب کارخانه ریسندگی و بافندگی کاشان با این که مشمول مصادره نشد، از سال ۱۳۵۹، ممنوع المعامله شد و نتوانست فعالیت اقتصادی خود را توسعه دهد. در حالی که تفضلی بیمار بود، بدلیل ممنوع الخروجی نمی توانست برای درمان به خارج از کشور برود. قریب ۹ سال پیگیری وی در شعبه های مختلف دادگاه تا زمان مرگش ادامه داشت. زندگی این کارآفرین در رویای ناکجاآباد به پایان رسید (آبان ۱۳۶۶).

حسن تفضلی بین کارگران، به ارباب مشهور بود؛ دائماً تکرار می‌کردند: «تا ارباب بود، کارگران باجان و دل کار می‌کردند و کسی، شرمنده زن و بچه‌اش نبود.»

اردشیر طلوعی