قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
اشکال شما به هیچ عنوان مبنایی ندارد و مخاطب هشدارهای قرآن همه مردم دنیا در همه زمانها هستند. به همین جهت قرآن جایگاهی بس رفیع در عصر ظهور خواهد داشت و همه برنامه ها و اقدامات با محوریت قرآن خواهد بود.
قرآن، برنامه جامعه و کامل برای ساختن جامعه‌ای سالم و آباد، انسانی فرهیخته و متعالی و آینده‌ای رو به رشد و مترقّی است. وجود آموزه‌های وحیانی قرآن، به عنوان مبنا و معیار درستی و نادرستی اندیشه‌ها و افکار و تربیت کننده و اصلاح گر نفوس و دل‌ها، عامل رستگاری و نجات همه انسان‌ها در هر سطح و منزلتی است.
افکار و آرای گوناگون فلسفی و سیاسی و اندیشه‌های ناقص و دنیاگرایانه، عامل برخی از انحرافات، ارزش ستیزی‌ها، دنیاگرایی‌ها، تشویش‌ها و حتّی بی‌عدالتی‌ها و جنگ‌ها است. از منظر دینی، بسیاری از این آرا و نظریات، برخاسته از هواهای نفسانی و فکر ناقص بشری هستند و چون راهی به حقیقت ندارند، در گره‌گشایی از کار بشر، ناتوان می‌باشند. اگر بتوان این آرا و اندیشه‌ها را در پرتو قرآن بال و پر داد و از تعدد و چندگانگی آنها جلوگیری کرد، می‌توان امیدوار به حلّ مشکلات شد.
حضرت علی (ع) درباره اینکه امام مهدی (عج) نظرات، قوانین و خواست‌ها را مطابق با قرآن می‌کند، می‌فرماید:
«یعطف الهوی علی الهدی اذا عطفوا الهدی علی الهوی و یعطف الرأی علی القرآن اذا عطفوا القرآن علی الرَّای ( نهج البلاغه، خ138) او خواسته‌ها را تابع هدایت وحی می‌کند، هنگامی که مردم هدایت را تابع هوس‌های خویش قرار می‌دهند و درحالی‌که به نام تفسیر، نظریه‌های گوناگون خود را بر قرآن تحمیل می‌کنند، او نظریه‌ها و اندیشه‌ها را تابع قرآن می‌سازد».
برهمین اساس او افکار و اندیشه‌ها را متمرکز می‌کند: «إذا قام قائمنا وضع یده علی رؤوس العباد فجمع به عقولهم و کملت به احلامهم (کلینی، کافی، ج1، ص25، ح1) وقتی قائم ما قیام کند، دست [عنایتش] را بر سر بندگان می‌نهند و بدین وسیله عقل آنها کامل شده [و فهم شان بالا می‌رود] و آرزوها و افکارشان متمرکز می‌گردد».
و آنها را به سمت اندیشه واحد قرآنی سوق می‌دهد:
«هو الَّذی یجمع الکلم و یتمِّ النعم (حائری یزدی، الزام الناصب، ص75 ) او کسی است که وحدت کلمه را ایجاد می‌کند و نعمت را کامل می‌سازد».
برای اینکه این اندیشه واحد و جامع شکل بگیرد، آن حضرت حقایق قرآنی و آموزه‌های اصیل آن را تعلیم می‌دهد و موجب دانایی پرهیزگارانه انسان‌ها می‌شود؛ چون قرآن کریم هم بر نور دل‌ها می‌افزاید و هم بر دانش و حکمت آنان:
«یعلّم النّاس القرآن علی ما انزل الله جلَّ جلاله (مفید، الإرشاد، ج2، ص386) قرآن همان‌گونه که خداوند نازل کرده به مردم یاد داده می‌شود».
«إستأنف بکم تعلیم القرآن و شرایع الدّینِ… کما انزل الله علی محمّدٍ (حرّ عاملی، اثبات الهداة، ج3، ص560، ح628 ) وقتی قائم قیام می‌کند، قرآن و احکام دین را همان‌گونه که بر پیامبر (ص) نازل شده است، از نو به شما می‌آموزد».
قرآن، برنامه جامعه و کامل برای ساختن جامعه‌ای سالم و آباد، انسانی فرهیخته و متعالی و آینده‌ای رو به رشد و مترقّی است. وجود آموزه‌های وحیانی قرآن، به عنوان مبنا و معیار درستی و نادرستی اندیشه‌ها و افکار و تربیت کننده و اصلاح گر نفوس و دل‌ها، عامل رستگاری و نجات همه انسان‌ها در هر سطح و منزلتی است.
افکار و آرای گوناگون فلسفی و سیاسی و اندیشه‌های ناقص و دنیاگرایانه، عامل برخی از انحرافات، ارزش ستیزی‌ها، دنیاگرایی‌ها، تشویش‌ها و حتّی بی‌عدالتی‌ها و جنگ‌ها است. از منظر دینی، بسیاری از این آرا و نظریات، برخاسته از هواهای نفسانی و فکر ناقص بشری هستند و چون راهی به حقیقت ندارند، در گره‌گشایی از کار بشر، ناتوان می‌باشند. اگر بتوان این آرا و اندیشه‌ها را در پرتو قرآن بال و پر داد و از تعدد و چندگانگی آنها جلوگیری کرد، می‌توان امیدوار به حلّ مشکلات شد.
حضرت علی (ع) درباره اینکه امام مهدی (عج) نظرات، قوانین و خواست‌ها را مطابق با قرآن می‌کند، می‌فرماید:
«یعطف الهوی علی الهدی اذا عطفوا الهدی علی الهوی و یعطف الرأی علی القرآن اذا عطفوا القرآن علی الرَّای ( نهج البلاغه، خ138) او خواسته‌ها را تابع هدایت وحی می‌کند، هنگامی که مردم هدایت را تابع هوس‌های خویش قرار می‌دهند و درحالی‌که به نام تفسیر، نظریه‌های گوناگون خود را بر قرآن تحمیل می‌کنند، او نظریه‌ها و اندیشه‌ها را تابع قرآن می‌سازد».
برهمین اساس او افکار و اندیشه‌ها را متمرکز می‌کند: «إذا قام قائمنا وضع یده علی رؤوس العباد فجمع به عقولهم و کملت به احلامهم (کلینی، کافی، ج1، ص25، ح1) وقتی قائم ما قیام کند، دست [عنایتش] را بر سر بندگان می‌نهند و بدین وسیله عقل آنها کامل شده [و فهم شان بالا می‌رود] و آرزوها و افکارشان متمرکز می‌گردد».
و آنها را به سمت اندیشه واحد قرآنی سوق می‌دهد:
«هو الَّذی یجمع الکلم و یتمِّ النعم (حائری یزدی، الزام الناصب، ص75 ) او کسی است که وحدت کلمه را ایجاد می‌کند و نعمت را کامل می‌سازد».
برای اینکه این اندیشه واحد و جامع شکل بگیرد، آن حضرت حقایق قرآنی و آموزه‌های اصیل آن را تعلیم می‌دهد و موجب دانایی پرهیزگارانه انسان‌ها می‌شود؛ چون قرآن کریم هم بر نور دل‌ها می‌افزاید و هم بر دانش و حکمت آنان:
«یعلّم النّاس القرآن علی ما انزل الله جلَّ جلاله (مفید، الإرشاد، ج2، ص386) قرآن همان‌گونه که خداوند نازل کرده به مردم یاد داده می‌شود».
«إستأنف بکم تعلیم القرآن و شرایع الدّینِ… کما انزل الله علی محمّدٍ (حرّ عاملی، اثبات الهداة، ج3، ص560، ح628 ) وقتی قائم قیام می‌کند، قرآن و احکام دین را همان‌گونه که بر پیامبر (ص) نازل شده است، از نو به شما می‌آموزد».
