حضور قلب یعنی توجه کامل به ذات بی نهایت الهی و مبدا شعور هستی. این کار باعث ارزش یافتن نماز و تاثیر و لذت فراوان معنوی خواهد شد. برای حضور قلب و درک لذت نماز سه مرحله ضروری است:
مرحله اول: شناخت نماز به عنوان رکن دین و راه ارتباط با ذات هستی و درخواست از او. در این مرحله باید معانی عمیق اذکار نماز و الفاظی که با آنها با خدا صحبت می کنید را بدانید و حواس خود را کاملا روی معانی متمرکز کند.
مرحله دوم: در این مرحله علاوه بر شناخت الفاظ و معانی باید نسبت به ذات هستی بی نهایت و درک عظمت و شعورمندی هستی معرفت کامل داشته باشید و بدانید که خدای متعال نسبت به جهان خلقی و احوال بندگان اطلاع و اشراف کامل دارد و حمد و بندگی ما را می بیند و می شنود و تنها یاری دهنده است.

مرحله سوم: تمرین زیاد برای فارغ شدن ذهن از توجه به ظهورات خلقی و امور روزه زندگی و تمرکز ذهن روی هستی بی نهایت در حال نماز و توجه کامل قلبی به ذات خداوند که به آن حضور قلب گفته می شود. هنگامی که الله اکبر می گویید باید بتوانید از توجه به امور خلقی تخلیه شوید و با قلب خود متوجه ذات الهی گردید و با ذات همصحبت شوید و اتصال پیدا نمایید.
لذت نماز را در هر مرحله درک خواهید کرد، اما با طی کردن سه مرحله، به نهایت لذت می رسید و غرق در بهجت و سرور خواهید شد و احساس فناء و مستی معنوی خواهید داشت. البته باید بدانید که طی این مراحل نیاز به زمان و دانش و تلاش فراوان دارد و ناگهانی بدست نمی آید. نابرده رنج گنج میسر نمی شود.