اولا باید دید این آیه شان نزولش مربوط به کجاست؟
ثانیا خداوند پیامبر را از همان اول از شر دشمنان حفظ کرد و او را بر دشمنان پیروز ساخت . دشمنان توطئه های فراوانی ترتیب دادند تا آن حضرت را نابود سازند ولی هیچکدام اثر نکرد .
پیامبر خدا در غدیر خم امامت و جانشینی حضرت علی علیه السلام را اعلام کرد و خداوند آن حضرت را از شر مردم حفظ کرد .
خداوند آن حضرت را از شر آن زن یهودی هم حفظ کرد و با آن سم کشته نشد. آن سم می توانست پیامبر را بکشد ولی خداوند او را نگهداشت . خداوند همواره پیامبر را حفظ می کرد .
باید بدانیم : چنین نیست که خداوند پیامبر را برای همیشه نگهدارد بلکه او هم مانند دیگران باید از این جهان برود . در حدیث صحیح آمده است که آن زن را آوردند ، پیامبر از انگیزه او پرسید، او گفت : پیش خودم گفتم : اگر پیامبر باشد خدا حفظش می کند و اگر پادشاه باشد مردم را از شر او راحت ساخته ام . ( کافی ج 2 ، 108 ، حدیث 9 ، باب العفو ، چاپ اسلامیه )
در این حدیث ندارد که پیامبر مسموم شد .
در هر صورت حفظ خدا حد دارد و روزی باید به دیدار خدا برود چه با سم و چه طبیعی .
برای پیامبری که خود را مثل میت بین دستان غسال می بیند و مشتاق دیدار الهی است فرق نمی کند که با سم بمیرد و یا طبیعی .