ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
در تفسیر این آیات دو نظریه مختلف وجود دارد.
نظریه اول این است که معلّم پیامبر (ص) همان “جبرئیل امین” پیک وحى خدا بود، که قدرت فوق العادهاى داشت. او که معمولاً به صورت “انسانى خوش چهره” بر پیامبر (ص) ظاهر مىشد، و پیام الاهى را ابلاغ مىنمود. بعضى از مفسران که این نظر را برگزیدهاند تصریح کردهاند دیدار اول پیامبر (ص) با جبرئیل به صورت اصلیش در کنار غار” حرا” در” جبل النور” واقع شده است.
نظریه دوم: در روایات متعدّدى که از منابع اهل بیت (ع) نقل شده، این آیات تفسیر به جبرئیل نشده، بلکه روایات مىگوید: منظور از این آیات شهود باطنى خاصى نسبت به ذات پاک خدا است که براى پیامبر (ص) در این صحنه روى داد و در معراج بار دیگر تکرار شد و رسول اللَّه فوق العاده تحت تأثیر جذبه معنوى این دیدار قرار گرفت.
مرحوم صدوق در”علل الشرائع” از هشام بن حکم از امام موسى بن جعفر (ع) نقل کرده است که در ضمن یک حدیث طولانى مىفرماید: "نگامى که پیامبر به معراج برده شد و فاصله او از ساحت قدس پروردگارش به اندازه قوسین یا کمتر بود حجابى از حجاب ها از برابر دیدگان او برداشته شد”!.
در”تفسیر على بن ابراهیم” نیز آمده است: “ثم دنى یعنى رسول اللَّه من ربه عزّ و جلّ:” سپس نزدیک شد؛ یعنى رسول خدا به پروردگار متعال”!. این معنا در روایات متعدّد دیگرى نیز آمده است و نادیده گرفتن این همه روایات ممکن نیست.
در روایات اهل سنت نیز در روایتى در” الدرّ المنثور” همین معنا از ابن عباس به دو طریق نقل شده است.
مجموع این قرائن سبب مىشود که تفسیر دوّم را که مىگوید نزدیک شدن پیامبر (ص) نسبت به ذات پاک خداوند بوده است، را برگزینیم.
