مادر امام جعفر صادق‌علیه السلام بانویی بزرگوار به نام «فاطمه بنت قاسم» که گاهی اورا قریبه می‌خواندند، کنیه‌اش «امّ فروه» بود. مادر امام صادق علیه السلام آنچنان مکرّمه و پرهیبت بود که گاهی امام را «ابن المکرّمه» می نامیدند. تاریخ اورا زنی فاضله، مؤمنه، عفیفه وباعصمت وشرافت معرفی می‌کند «امّ فروه» زنی به شدت باحیا بود از این بانو احادیث زیادی از زبان امام سجاد و امام باقر علیهماالسلام روایت شده است. پدرشان، قاسم بن محمد از ثقات ومعتمدان امام علی بن الحسین (علیهماالسلام) وازفقهای شیعه مذهب مدینه بود. پدربزرگ ام‌فروه محمدبن ابوبکر ، با اینکه از فرزندان ابوبکر است ولی در کودکی در پی وفات پدرش و ازدواج مادرش(اسماءبنت عمیس) با حضرت علی (ع) به خانه امام علی منتقل شده و در کنار فرزندان امیرمومنان(ع) تربیت و بزرگ شده که از شیعیان و فدائیان خاص آن حضرت بود، بین او و امام محبت دوجانبه وجود داشت و امام او را فرزند خویش می‌خواند. جایگاه او در نزد امام علی(ع) را هم‌سنگ جایگاه ابوذر در نزد پیامبر(ص) دانسته‌اند.او از مخالفان برجسته عملکرد خلیفه سوم به شمار می‌آمد. در جنگ‌های جمل و صفین فرماندهی بخشی از سپاه امام را به عهده داشت. منابع حدیثی و تاریخی شخصیت او را ستوده‌اند.