نظر متکلمان امامیه، معتزله و اشاعره در باره هدف فاعلی خداوند در آفرینش چیست؟

یکی از مسائل مهم علم کلام هدفداری افعال خداوند است. امامیه و معتزله طرفدار غایت و هدف داشتن کارهای خداوند هستند؛ حکیم بودن خداوند را که در قرآن مکرر به آن تصریح شده است، همین گونه تفسیر کردند که او در کارهای خود غرض و هدف دارد و از روی کمال دانایی کارها را برای اغراض و اهداف مشخص انجام می‌دهد. اما اشاعره منکر غرض و هدف داشتن خداوند شدند و مفهوم حکمت را چنین توجیه می‌کردند که آنچه خداوند انجام می‌دهد حکمت است، نه این‌که آنچه حکمت است، خدا انجام می‌دهد.
البته امامیه به دلیل برخورداری از راهنمایی‌های اهل بیت(ع) به معارف برتری دست یافته‌اند و به همین جهت امتیاز ویژه‌ای بر دیگر فرقه‌های مسلمان دارند.
در نظر محققان امامیه هدف خداوند در افعال، تحقق بخشیدن نظام خیر است که آن نظام خیر عین ذات خدا است؛ زیرا تجلی ذات خداوند است. توضیح و تفصیل این مطالب در پاسخ تفصیلی بیان می‌شود.