حدس احتمالی درباره آینده اشکال ندارد و حتی استفاده از قواعد نجومی و ریاضی برای کشف پدیده های مختلف آتی اشکال ندارد ؛ چون حقیقت انسان فوق زمان و مکان است. ازاین رو مى تواند به زمان هاى گذشته و آینده سفر کند، بدون این که این بدن مادى و خاکى با او همراهى داشته باشد؛ همانند معراج پیامبر(ص) که تمام عالم مادّه را با جسم خاکى و ماوراى ماده را با جسم مروّح (روح دار) طى کرد و با پیامبران زمان گذشته و مردمان آینده هم سخن شد؛ چنان که با بهشتیان و جهنمیان صحبت کردند و احوالات آنها را مشاهده نمودند.
اما بطور خاص در مورد سوال یاد شده نظری نداریم ؛ چون از روش کار ایشان و چگونگی دست یابی به این نوع پیشگویی اطلاعی نداریم و نمی توانیم اظهار نظری بکنیم. هر چند احتمال تحقق آنها نیز وجود دارد. در زمان خودمان نیز امام خمینى(ره) از آینده خبر داده است؛ مثلاً صریحاً طى نامه اى براى گورباچف (صدر هیئت رئیسه اتحاد جماهیر شوروى) خبر از انحلال دولت کمونیستى و یا به برژنف فرمود: از اشغال افغانستان بهره اى نخواهید برد و با ذلّت خارج خواهید شد (نقل به معنا). نمونه دیگر آن که مرحوم آیت اللَّه اراکى در مصاحبه با مجله حوزه مى فرماید: «روزى براى مرحوم آقا نورالدین عراقى خبر آوردند که حاج آقا صابر – که از منبرى هاى خوب آن زمان بود – به سفر کربلا رفته و همان جا فوت کرده است (از پخش این خبر خیلى ها ناراحت شدند؛ به ویژه آیت اللَّه حائرى یزدى، مؤسس حوزه علمیه قم). مرحوم آقا نورالدین همان طور که زیر کرسى نشسته بودند، سرشان را روى کرسى گذاشتند و پس از چند لحظه سرشان را بلند کردند و فرمودند: دروغ است، آقا صابر زنده است. از ایشان سؤال شد که چگونه فهمیدید ایشان زنده است؟ فرمودند: وقتى مؤمنى از دنیا برود هاتفى در میان آسمان و زمین ندا مى کند که «فلان مؤمن از دنیا رفته است». من هر چه گوش کردم نام ایشان را نبردند. بعد هم مشخص شد که ایشان زنده اند و نمرده اند» و… خلاصه این که: تا دل صدف دُر شریعت نشود      جان محرم اسرار طریقت نشود بگذار جوانى که کسى در ره دین       با نفس و هوا پیر طریقت نشود{ ولى این بدان معنا نیست که هر کس مدعى غیب گویى شد، سخنش پذیرفتنى است. برخى از این افراد، بااستفاده از فنون کلام و مشترکات افراد و بعضى از حدس ها، سخنانى مى گویند که هر کس تصور مى کند با او انطباق دارد. در هر صورت باید هشیار بود و در دام چنین افرادى اسیر نشد؛ زیرا کسانى که به الهام الهى خبر از آینده داشته باشند، آن را به کسى اظهار نمى کنند و مقام خویش را وسیله ارتزاق و کسب و کار قرار نمى دهند.