قسمت اول سوال: در قرن هفتم قمری نوشته شده مولف آن «سیدرضی الدین، على بن موسى بن جعفر» مشهور به «سیدبن طاووس» (متوفای 664ق) از علمای بزرگ شیعه، آثار مهم و اثرگذاری را نگاشته است. اودر روز پانزده محرم سال ۵۸۹ ق در شهر حله به دنیا آمد. شروع تحصیلات او در شهر حله بود و از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس بهره مند بوده است.
سید در بین علما و مردم زمان خویش از احترام خاصی برخوردار بود. او علاوه بر اینکه فقیهی نام آور بود، ادیبی گرانقدر و شاعری توانا شمرده می شد. ابن طاووس، که از محضر استادان حله استفاده کافی و لازم را برده بود، برای استفاده از علمای دیگر شهرها عزم سفر نمود. او ابتدا به کاظمین رفت. پس از مدتی ازدواج نمود و ساکن بغداد شد. او مدت پانزده سال در شهر بغداد به تربیت شاگردان و تدریس علوم مختلف پرداخت.
کتاب «لُهُوف» ابن طاوس اختصار و اشتهار را با هم جمع کرده و در نزد علمای برجسته شیعه جایگاه مهمی برای خودش باز کرده است. یکی از این آثار، کتاب «اللهوف علی قتلی الطفوف» (آه‌هاى سوزان بر کشتگان بیابان) می‌باشد.[1] این کتاب با نام «الملهوف» نیز شناخته می‌شود. در انتساب این کتاب به سید بن طاووس شکی وجود ندارد و از جمله شواهد آن این است که سید در کتاب‌های دیگر خود از این کتاب یاد کرده است.[2]این کتاب، شرح قیام امام حسین(ع) از حرکت ایشان از مدینه، تا بازگشت اسرا به وطن می‌باشد. از مشخصه‌های این کتاب آن است که به صورت داستانی تنظیم شده است و این ویژگی، لهوف را به جهت ترتیب و شکل ساختاری، از کتاب‌های دیگر روایی جدا می‌کند.
قسمت دوم: سوال شاید از آن جهت که گفته می‌شود باب تفعیل به منظور متعدی کردن فعل لازم یا به تعبیر دیگر برای تعدیه به کار می‌رود گفته می‌شود تکفیر باب تفعیل هستند برای تعدی و تجاوز به دیگران.
قسمتی از متن فوق برگرفته از پایگاه اسلام کوئست
پی‌نوشت:
[1]. آقا بزرگ تهرانی ، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 18، ص 389، قم، اسماعیلیان ، 1408ق؛ بابانی بغدادی، إسماعیل بن محمد أمین، هدیة العارفین (أسماء المؤلفین و آثار المصنفین)، ج 1، ص 711، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا.
[2]. ر.ک: ابن طاووس، علی بن موسی، کشف المحجة لثمرة المهجة، محقق، مصحح، حسون، محمد، ص 194، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، 1375ش.