کره ماه؛ مکانی امن برای نگهداری از نمونه‌های اسپرم و تخمک

عصراسلام: به نقل از دیلی میل، این محفظه ژنی در کره ماه که می تواند دربرگیرنده نمونه‌های تخم و بذر هم باشد، در زیر سطح ماه در لوله ای گدازه‌ای، توخالی و خنک ساخته شده است. نمونه‌های جمع آوری شده در این محفظه در دماهای برودتی و سرد نگهداری می‌شوند که قدرت لازم برای کارکرد آنها از طریق پنل‌های خورشیدی در سطح ماه تأمین می شود.

این محفظه در واقع تنوع ژنتیکی زمین را در مواقع بروز فجایع زمینی مانند تغییرات آب و هوایی یا ابرآتش فشان‌ها یا حتی برخورد شهاب سنگ حفظ می کند. زمین به طور طبیعی محیطی ناپایدار است. ما به عنوان انسان، حدود ۷۵ هزار سال پیش با فوران ابرآتشفشان «توبا» مواجه شدیم که باعث ایجاد هزار سال عصر یخبندان شد و به گفته برخی محققان، با کاهش تخمینی تنوع انسانی همخوانی دارد.

از آنجایی که تمدن بشر چنین ردپایی از خود به جا گذاشته است، می تواند تأثیری منفی روی باقی مانده کره زمین هم داشته باشد. ایده خلق محفظه های ژنی برای ذخیره تنوع زیستی گم شده در آینده جدید نیست و در حال حاضر بیش از یک میلیون نمونه تخم و بذر در خزانه جهانی بذر Svalbard در «اسپیتزبورگ» دریای قطب شمال نگهداری می شود.

اما برخی دانشمندان بر این باورند که نگهداری چنین تجهیزاتی در زمین، آن را در برابر حوادث احتمالی آسیب پذیر می کند. به عنوان مثال، تغییرات آب و هوایی ممکن است چنین قابلیتی را در آینده کاهش دهد و نیز بالا آمدن سطح آب دریا نیز به دنبال گرمایش جهانی ممکن است باعث گم شدن این خزانه جهانی در زیر امواج شود.

در این میان، دانشمندان معتقدند که از این نظر کره ماه جای امن تری برای نگهداری این نمونه هاست. بنابراین، ساخت تجهیزات ذخیره ژنتیکی در کره ماه گزینه‌ای است که محققان جدی درباره آن فکر می کنند. طبق محاسبات صورت گرفته، انتقال حدود ۵۰ نمونه برای هر گونه هدف این ۷.۶ میلیون نمونه به پرتاب ۲۵۰ موشک نیاز دارد. برای مقایسه، جمع آوری ایستگاه فضایی بین المللی در مدار کم زمین در مجموع با پرتاب ۴۰ موشک انجام شد.

لوله توخالی که محققان برای نگهداری نمونه های زیستی در کره ماه پیشنهاد داده اند، درواقع، محفظه ای توخالی است که میلیاردها سال پیش هنگامی که سنگ مذاب در زیر زمین جریان داشت، تشکیل شد و در نهایت، شبکه ای از صدها لوله را به قطر ۱۰۰ متر پشت سر هم تشکیل داده است.

به رغم تصاویر تخیلی از زیستگاه های شیشه ای در سطح ماه، احتمال می رود که ساکنان آینده کره ماه در زیر زمین اقامت خواهند داشت تا به این ترتیب از تشعشعات خورشیدی، شهاب سنگ ها و تغییرات دمایی ایمن بمانند.

تجهیزات این محفظه از طریق دو یا چند محور آسانسور به سطح قابل دسترسی است که یکی از آنها به ساخت مواد در قسمت پایه اختصاص دارد. راه اندازی اولیه این پایگاه با کمک پروژه دیگری به ویژه ربات های کوچک پرنده و ربات SphereX انجام می شود. محققان از این ربات ها برای ورود به محفظه های لوله ای گدازه ای و جمع آوری نمونه های خاک و صخره های کره ماه استفاده می کنند. دانه‌های جمع آوری شده باید در دمای منفی ۱۸۰ درجه سانتی گراد نگهداری شوند و این در حالی است که دمای لازم برای نگهداری سلول‌های بنیادی به منفی ۱۹۶ درجه سانتی گراد می رسد.