با توجه به حکمت عزادارى بر اهل بیت(ع) به خصوص امام حسین(ع) حدّ عزادارى را شرع و عقلاء تعیین مى کنند. اگر عزادارى به شکلی اجرا شود که شور را بر شعور غالب سازد و به نوعى، موجب انحراف از فلسفه عزادارى گردد؛ خارج از حدود عزادارى مشروع و معقول است. اگر قالب هاى عزادارى به گونه اى باشد که عقلاى جامعه، آن را تقبیح کرده، آن را موجب وهن مذهب و آموزه هاى اصلى عاشورا مى دانند، قطعاً حدّ غیرمجاز عزادارى خواهد بود.
شکل و صورت عزادارى، باید به گونه اى باشد که بتواند محتواى اصلى پیام عاشورا را به مردم ابلاغ کند و باور انسان ها را نسبت به آنها تقویت نماید، ولى اگر این شکل به صورتى درآید که نه تنها باطن و مغز را نشان ندهد، بلکه باعث گردد اصل مسأله و موضوع خدشه دار شود، در این صورت مناسب نخواهد بود .
به عنوان مثال قمه زنى که یک گونه خاص عزادارى است نه تنها شعارها و گفتارهاى اصلى عاشورا را به درستى ابلاغ نمى کند؛ بلکه موجب وهن قضیه کربلا مى گردد و لذا غیرمجاز است.در این خصوص نگا: پیرامون عزادارى عاشورا، (مجموعه سخنان، استفتائات و جواب هاى مقام معظم رهبرى در خصوص عاشورا)
در مورد تعداد روزهای عزاداری باید گفت : آنچه بین علمای شیعه مرسوم است عبارت است از : دهه محرم ، اربعین ، 28 صفر ، دهه فاطمیه و برای هر امامی روز وفاتش . همین مقدار از قدیم رسم است و مناسب هم هست و برای دین و دنیای مردم مفید است .
ایجاد رسوم دیگر برای دین و دنیای مردم مفید نیست .