سبک های یادگیری (Learning Styles) از جمله عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی است که توجه بدان ها می تواند زمینه ای را برای رشد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان فراهم آورد که نتیجه آن ، پیشرفت در مراحل بعدی زندگی از جمله موفقیت در دنیای کار باشد . بر خلاف هوش و استعداد که از جنس توانایی هستند ، سبک یادگیری ، توانایی نیست . در واقع سبک یادگیری به اینکه یادگیرنده چگونه یاد می گیرد اشاره می کند ، نه این که به چه خوبی از عهده یادگیری بر می آید . لذاست که که افراد متناسب با تفاوت های فردی خود در سبک یادگیری ، از سبک های متفاوت جهت یادگیری استفاده می نمایند .
در رابطه با چگونگی مواجهه معلمان با دانش آموزان دارای سبک های یادگیری و تفکر گوناگون ؛ گفته شده که لازم است با هر یک از آنان مطابق با سبک خاص خودش برخورد شود . از آنجا که سبک های یادگیری و تفکر بخشی از شخصیت افراد هستند ، بنابراین به جای سعی در تغییر سبک ها یا نادیده گرفتن آن ها بهتر است معلم بکوشد تا آنجا که امکان دارد شرایط و روش های متنوع مناسب با سبک های مختلف را در آموزش و کلاس داری خود به کار ببندد .
انواع سبک های یادگیری ؛ سبک شناختی ، عاطفی و فیزیولوژی هستند که به صورت نسبتاً ثابت ، نمایانگر چگونگی درک ، کنش و پاسخ به محیط یادگیری است .
سبک های یادگیری شناختی بر پایه روشی که شخص ، موضوع ها را درک می کند ، داده ها را به خاطر می سپارد ، درباره مطالب می اندیشد و مسائل را حل می کند تعریف می شوند . سبک های یادگیری عاطفی دربرگیرنده ویژگی های شخصیتی و هیجانی یادگیرنده مانند پشتکار ، تنها یا با دیگران کار کردن و پذیرش یا رد تقویت کننده های بیرونی است . سبک های یادگیری فیزیولوژی جنبه زیست شناختی دارند و دربرگیرنده واکنش فرد به محیط فیزیکی مؤثر بر یادگیری او هستند ؛ مانند ترجیح دادن مطالعه در شب یا روز .
برای تشخیص سبک یادگیری هر فرد ، ابزارهای متفاوتی وجود دارد . یکی از این ابزارها ، پرسشنامه های خودسنجی هستند که در این نوع پرسشنامه ها ، هر فرد پس از پاسخ دادن به گویه های پرسشنامه می تواند از سبک یادگیری خود ، آگاه شود .
چون سبک های یادگیری شناختی تظاهر شناختی افراد هستند ، در مقایسه با سایر سبک ها کاربرد گسترده تری دارند . سبک های یادگیری شناختی ، دسته بندی مختلفی دارند که البته معروف ترین آن ها سبک یادگیری کلب است . از طرف دیگر یکی از مهم ترین و تأثیرگذار ترین مطالعات در حوزه یادگیری تجربه ای نیز تحقیقات کلب است که پژوهش های بسیاری را در برداشته است .
کلب معتقد است یادگیری در یک چرخه چهار مرحله ای (چرخه یادگیری تجربه ای (Experiential learning cycle)) صورت می گیرد که هر مرحله معرف یک شیوه یادگیری است . این چهار مرحله عبارت اند از :
تجربه عینی و فوری (شیوه یادگیری تجربه عینی (Concrete Experiential)) : افراد در مرحله تجربه عینی شدیداً بر قضاوت های مبتنی بر احساسات خود متکی هستند تا بر یک رویکرد نظام دار نسبت به مسئله یا موقعیت ها . این افراد از طریق مثال های خاصی که در بحث هایی گروهی مطرح می شود ، بهتر یاد می گیرند .
رهنمودهای آموزشی برای سبک های یادگیری
در ادامه با توجه به سبک های یادگیری خاص هر فرد ، رهنمودهای آموزشی زیر پیشنهاد می شود :
افرادی که در سبک آزمایشگری فعال هستند در شرایط زیر بهترین نتیجه آموزشی را به دست می آورند :
افراد با سبک تفکر تأملی در شرایط زیر بهترین نتیجه آموزشی را به دست می آورند :
آن ها برای تغییر دیدگاه های دیگران در یک تجربه آموزنده و ساختاربندی شده منظم ، بسیار مناسب هستند .
مواقعی که افراد با سبک مفهوم سازی انتزاعی از آموزش سود زیادی می برند عبارتند از :
مواقعی که افراد با سبک تجربه عینی از آموزش سود زیادی می برند عبارتند از :
هم زمان با کسب این دانش ، (شناسایی سبک یادگیری غالب) شما باید نسبت به روش های استاندارد شرکت و حضور فعال در کلاس ، روش های یادداشت برداری در کلاس و سبک های استاندارد مطالعه یک مطلب ، آگاهی کافی کسب نمایید و این فنون را باهم مقایسه نمایید .
منبع : کتاب مهارت های مطالعه در محیط های آموزشی ویژه مشاورین (انتشارات مؤسسه هدایت فرهیختگان جوان)
برچسبها: مهارت مطالعه