ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
اخلاص و استفاده ابزاری از عبادت
۱۳۹۸/۱۱/۰۸
–
۷۳۳ بازدید
سلام من توبه کردم و گاناهم رو دیگه تکرار نمیکنم و ادمی بودم که نماز نمیخواندم ولی الان یه هفتس نمازم غذا نشده ولی الان زندگیم بدتر شده چرا واقعا؟!!!
دوست گرامی. اولا هدف و فلسفه عبادت و بندگی خدا ودین داری رفاه ظاهر زندگی نیست. هدف قرب معنوی و تعالی روحی است و ثانیا گاهی سختی هایی که به افراد توبه کننده وارد می شود جنبه امتحانی دارد. امتحان باعث می شود که نیت و انگیزه آنها اشکار شود و معلوم شود که اخلاص در عبادت دارند یا نه. از این طریق آنها باید به این باور برسند که رابطه با خدای متعال جنبه معنوی دارد نه مادی و تنها خدای متعال را برای نزدیک شدن به او عبادت کنند.
البته درخواست های مادی و دعا منافاتی با اخلاص ندارد چون یک وقت هست که انسان هدف اش از بندگی و عبادت، قرب به خدا و رسیدن به کمالات معنوی است، اما چون در این دنیا زندگی می کند، طبعا نیازهای مادی هم دارد و ضمن درخواست نسبت به نیازهای معنوی و ذاتی، نیازهای مادی و این جهانی خود را نیز با خدا مطرح می کند، مثلا دعا می کند یا زیارت می رود یا نماز حاجت می خواند و مانند آن، تا به این خواسته ها برسد و بتواند بهتر و با کیفیت تر به مقام بندگی خدا برسد.
این گونه دعا و عبادت کردن هیچ مانعی ندارد و بلکه وظیفه است و از ما خواسته اند که این نیازها را در دعا مطرح کنیم و در روایت دارد که خدای متعال به حضرت موسی (ع) وحی کرد که ای موسی حتی نمک آش ات را هم از ما بخواه.
حتی قرآن کریم ترک دعا را تکبر دانسته و در آیه ۶۰ سوره غافر می فرماید: وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ؛ و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در حقیقت، کسانى که از پرستش من کبر مى ورزند به زودى خوار در دوزخ درمى آیند.
ولی متاسفانه نوعی تفکر منفعت طلبانه که امروزه در مردم ما رایج شده و عمدتا حاصل فرهنگ غرب هست در جوانان رسوخ کرده و این حالت را در سوالات آنها مشاهده می کنیم، استفاده ابزاری از عبادت استبه این بیان که آنها تنها برای رسیدن به امیال و آرزوهای دنیوی خود عبادت می کنند و انگیزه آنها در بندگی خدا چیزی جز رسیدن به دنیا نیست.
بعد سوال می کنند که چرا دعاهایمان اجابت نمی شود مگر خدای متعال نفرموده که ادعونی استجب لکم. دعا کنید تا اجابت کنم. می گویند ما دعا می کنیم و اجابت نمی شود، غافل از اینکه اصولا دعا یک عبادت است و نیت و مقصد آن قرب به خدا است و نه رسیدن به امیال و آرزوهای دنیوی.
استفاده ابزاری از دین و عبادت نه تنها بی نتیجه است، بلکه از نگاه دینی بسیار قبیح شمرده شده است.
البته درخواست های مادی و دعا منافاتی با اخلاص ندارد چون یک وقت هست که انسان هدف اش از بندگی و عبادت، قرب به خدا و رسیدن به کمالات معنوی است، اما چون در این دنیا زندگی می کند، طبعا نیازهای مادی هم دارد و ضمن درخواست نسبت به نیازهای معنوی و ذاتی، نیازهای مادی و این جهانی خود را نیز با خدا مطرح می کند، مثلا دعا می کند یا زیارت می رود یا نماز حاجت می خواند و مانند آن، تا به این خواسته ها برسد و بتواند بهتر و با کیفیت تر به مقام بندگی خدا برسد.
این گونه دعا و عبادت کردن هیچ مانعی ندارد و بلکه وظیفه است و از ما خواسته اند که این نیازها را در دعا مطرح کنیم و در روایت دارد که خدای متعال به حضرت موسی (ع) وحی کرد که ای موسی حتی نمک آش ات را هم از ما بخواه.
حتی قرآن کریم ترک دعا را تکبر دانسته و در آیه ۶۰ سوره غافر می فرماید: وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ؛ و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در حقیقت، کسانى که از پرستش من کبر مى ورزند به زودى خوار در دوزخ درمى آیند.
ولی متاسفانه نوعی تفکر منفعت طلبانه که امروزه در مردم ما رایج شده و عمدتا حاصل فرهنگ غرب هست در جوانان رسوخ کرده و این حالت را در سوالات آنها مشاهده می کنیم، استفاده ابزاری از عبادت استبه این بیان که آنها تنها برای رسیدن به امیال و آرزوهای دنیوی خود عبادت می کنند و انگیزه آنها در بندگی خدا چیزی جز رسیدن به دنیا نیست.
بعد سوال می کنند که چرا دعاهایمان اجابت نمی شود مگر خدای متعال نفرموده که ادعونی استجب لکم. دعا کنید تا اجابت کنم. می گویند ما دعا می کنیم و اجابت نمی شود، غافل از اینکه اصولا دعا یک عبادت است و نیت و مقصد آن قرب به خدا است و نه رسیدن به امیال و آرزوهای دنیوی.
استفاده ابزاری از دین و عبادت نه تنها بی نتیجه است، بلکه از نگاه دینی بسیار قبیح شمرده شده است.
