ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
جواب اجمالی: در اسلام معیار کرامت انسان‌ها تقوا است نه کنیز بودن یا نبودن و لذا این که مادر ائمه کنیز باشند اشکالی ایجاد نمی‌کند و نیز این که قبلاً مسیحی بوده باشند هم اشکالی ندارد زیرا اینان با شنیدن ندای اسلام و ورود به کشور اسلامی مسلمان شده و جزو زنان پارسا قرار گرفته‌اند.
توضیح بیشتر :
در خصوص کنیز بودن مادر ائمه(ع):
1- مادر برخی از ائمه ع آزاد بودند و کنیز نبودند .
2- مادر برخی از ائمه ع از کنیزان بودند که پس از خریداری و هدیه توسط دیگران، اسلام و ایمان آوردند. آنها دیگر کنیز نیستند بلکه آزاد هستند و اسلام سبب آزادی کنیزان می شود .
3- گرچه در ابتدا برای کنیز عقد وجود ندارد زیرا کنیز و برده مالک خود است اما پس از آزادی همانند دیگر زنان مورد عقد و نکاح قرار می گیرد .
پاسخ قسمت دوم سوال:
عقد نکاح در تمام ادیان و شرایع وجود داشته و دارد و اسلام آن را امضا و با تشریفات خاص بر آن تاکید کرده است .
توضیح بیشتر :
اسلام هر چند از ابتدا برده‌داری را ممنوع نکرده، اما از لحاظ کرامت انسانی، تفاوتی میان بردگان و آزادگان قائل نیست، بلکه تنها ملاک برتری انسان‌ها بر یکدیگر را تقوا می‌داند: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُم». گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شما است. حجرات، 13.
چه بسا کنیزانی از که از زنان به ظاهر آزاد نیز برتر باشند: «وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُم». کنیز با ایمان، از زن آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (زیبایى، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتى آورد. بقره، 221. در همین راستا، چه بسا کنیزانی که از زنان آزاد مسلمان نیز برتر باشند.
توجه به این نکته ضروری است که مادر تمام امامان(ع) کنیز نبودند و به عنوان نمونه، مادر حسنین(ع)، حضرت زهرا(س) بود که بانویی آزاد و سرور تمام زنان عالم به شمار می‌آمد. اما به هرحال تعدادی از آنها کنیز بودند که یا از نسل بردگان گذشته بوده و یا آنکه در جنگها به اسارت درآمده بودند. در برخی منابع تاریخی گفته می‌شود شهربانو مادر امام سجاد(ع) دختر یزدگرد سوم ایرانی بوده است.
در مورد مادران ائمه اطهار تا امام صادق(به جز امام سجاد(علیه السلام) که اختلافی است) هیچکدام کنیز نبودند بلکه از امام صادق(علیه السلام) به بعد در بین مادران ائمه (علیهم السلام) کنیز می بینیم. مادران امام موسی کاظم، امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسکری و امام زمان (علیهم السلام) به ترتیب کنیزانی به نام های حمیده(1)، نجمه(2)، سبیکه(1) از نسل ماریه قبطیه(4)، سمانه مغربیه (5)حدیث (6) و نرجس خاتون بودند
همه این بانوان با ایمان بسیار و دارای سجایای اخلاقی و صفات پسندیده بودند. حمیده مادر امام کاظم(علیه السلام) معروف به حمیده مصفا بود امام صادق (علیه السلام) در مورد ایشان می فرمایند: «حمیده، پاکیزه از پلیدی‌ها و مانند شِمش طلاست. ملائکه، همواره از وی مراقبت می‌کردند تا کرامتی از سوی خداوند برای من و حجت بعد از من به دستم رسید.»(7)
نجمه خاتون مادر امام رضا(علیه السلام) نیز بانویی پرهیزکار بود، حمیده خاتون در مورد ایشان می فرماید: کنیزی با فضیلت‌تر از او ندیده‌ام و شکی نیست که به زودی خداوند متعال نسل وی را آشکار خواهد کرد(8)
مادر امام جواد(علیه السلام) سبیکه نیز از بانوان با ایمان بود،در حدیثی، پیامبر(صلی الله علیه واله) او را کنیزی پاک دهان دانسته که خداوند رَحِم او را برای به دنیا آوردن یک امام انتخاب کرده است (9)
مادر امام هادی(علیه السلام) سمانه مغربی بسیار روزه می گرفت(10) و امام هادی(علیه السلام) مادرش از عارف بر حقش و اهل بهشت دانسته اند(11)
منابع شیعی از مادر امام حسن عسکری(علیه السلام) نیز به بزرگی یاد کرده اند،(12) و او را بانویی عفیف، کریم، در نهایت صلاح و ورع و تقوا دانسته اند. (13)
در مورد مادر امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) نیز شیخ مفید می گوید: او کنیزی بود که در خانه حکیمه، خواهر امام هادی(علیه السلام) ، بزرگ شد.بنا به گفته او چون امام سیمای او را دید پیش بینی کرد که از وی فرزندی با عنایت خاص الهی به دنیا خواهد آمد(14)
لذا مادران ائمه اطهار چه کنیز و چه غیرکنیز همه از بانوان اخیار و ابرار و پرهیزکار بودند و با توجه آیه” ان اکرمکم عندالله اتقی کم”(حجرات/13)کسی مُقرّب درگاه است که با تقواتر باشد و در تقرب به خدا فرقی بین کنیز و غیرکنیز نیست.
شاید بهترین جواب، پاسخ زید پسر امام سجاد(علیه السلام) به هشام بن عبدالملک باشد. هشام به زید بن علی گفت: اى زید! شنیده ام که تو آرزوى خلافت را دارى در حالی که تو فرزند کنیز باشى ؛در خور خلافت نیستى. زید گفت: هیچ کس سزاوارتر و نزد خداوند بلندپایه تر از پیامبر او نیست که خداوند آن پیغمبر را مبعوث فرموده، اسماعیل فرزند کنیز و برادرش فرزند بانو بود که خداوند اسماعیل را برگزید و از نسل او خیرالبشر (محمد) را به وجود آورد.(15)
منابع:
1- کلینی، محمد، الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران،دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ ش.، ج ۱، ص ۴۷۷.
2- صدوق، محمد بن علی، امالی، ترجمه کمره‌ای، تهران، کتابخانه اسلامییه، ۱۳۶۲ش، ص۲۴
3- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمه الاطهار علیهم السلام، تصحیح جمعی از محققان، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج ۵۰، ص ۱
4- شیخ کلینی، اصول کافی ترجمه مصطفوی، کتاب فروشی علیمه اسلامیه، تهران، 1369ش، ج2، 413
5- حسون، محمد، مشکور، ام‌علی، أعلام النساء المؤمنات، اسوه، تهران، ۱۳۷۹ ش، ص۵۱۷
6- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، تحقیق مؤسسه آل البیت لاحیاء 7- التراث، الموتمر العالمی لالفیه الشیخ المفید، قم، ۱۳۷۲ ش، ج۲، ص۳۱۳؛
8- شیخ کلینی، پیشین، ج2، ص387
9- صدوق، محمد بن علی، امالی، ترجمه کمره‌ای، تهران، کتابخانه اسلامییه، ۱۳۶۲ش، ص۲۴
10- علی بن جعفر علیه السلام، مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، موسسه ال البیت الاحیاء التراث، قم، 1409، ص322
11- محلاتی، ذبیح‌الله، ریاحین الشریعه در ترجمه بانوان دانشمند شیعه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج۳، ص۲۳
12- طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، دارالذخایر، قم، ص۲۱۶
13- مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۹۰
14- قمی، عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل(ص)، تعریب هاشم میلانی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، ج۲، ص۶۴۹؛
http://www.askdin.com/showthread.php?t=47517&p=81480&viewfull=1#post814807
توضیح بیشتر :
در خصوص کنیز بودن مادر ائمه(ع):
1- مادر برخی از ائمه ع آزاد بودند و کنیز نبودند .
2- مادر برخی از ائمه ع از کنیزان بودند که پس از خریداری و هدیه توسط دیگران، اسلام و ایمان آوردند. آنها دیگر کنیز نیستند بلکه آزاد هستند و اسلام سبب آزادی کنیزان می شود .
3- گرچه در ابتدا برای کنیز عقد وجود ندارد زیرا کنیز و برده مالک خود است اما پس از آزادی همانند دیگر زنان مورد عقد و نکاح قرار می گیرد .
پاسخ قسمت دوم سوال:
عقد نکاح در تمام ادیان و شرایع وجود داشته و دارد و اسلام آن را امضا و با تشریفات خاص بر آن تاکید کرده است .
توضیح بیشتر :
اسلام هر چند از ابتدا برده‌داری را ممنوع نکرده، اما از لحاظ کرامت انسانی، تفاوتی میان بردگان و آزادگان قائل نیست، بلکه تنها ملاک برتری انسان‌ها بر یکدیگر را تقوا می‌داند: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُم». گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شما است. حجرات، 13.
چه بسا کنیزانی از که از زنان به ظاهر آزاد نیز برتر باشند: «وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُم». کنیز با ایمان، از زن آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (زیبایى، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتى آورد. بقره، 221. در همین راستا، چه بسا کنیزانی که از زنان آزاد مسلمان نیز برتر باشند.
توجه به این نکته ضروری است که مادر تمام امامان(ع) کنیز نبودند و به عنوان نمونه، مادر حسنین(ع)، حضرت زهرا(س) بود که بانویی آزاد و سرور تمام زنان عالم به شمار می‌آمد. اما به هرحال تعدادی از آنها کنیز بودند که یا از نسل بردگان گذشته بوده و یا آنکه در جنگها به اسارت درآمده بودند. در برخی منابع تاریخی گفته می‌شود شهربانو مادر امام سجاد(ع) دختر یزدگرد سوم ایرانی بوده است.
در مورد مادران ائمه اطهار تا امام صادق(به جز امام سجاد(علیه السلام) که اختلافی است) هیچکدام کنیز نبودند بلکه از امام صادق(علیه السلام) به بعد در بین مادران ائمه (علیهم السلام) کنیز می بینیم. مادران امام موسی کاظم، امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسکری و امام زمان (علیهم السلام) به ترتیب کنیزانی به نام های حمیده(1)، نجمه(2)، سبیکه(1) از نسل ماریه قبطیه(4)، سمانه مغربیه (5)حدیث (6) و نرجس خاتون بودند
همه این بانوان با ایمان بسیار و دارای سجایای اخلاقی و صفات پسندیده بودند. حمیده مادر امام کاظم(علیه السلام) معروف به حمیده مصفا بود امام صادق (علیه السلام) در مورد ایشان می فرمایند: «حمیده، پاکیزه از پلیدی‌ها و مانند شِمش طلاست. ملائکه، همواره از وی مراقبت می‌کردند تا کرامتی از سوی خداوند برای من و حجت بعد از من به دستم رسید.»(7)
نجمه خاتون مادر امام رضا(علیه السلام) نیز بانویی پرهیزکار بود، حمیده خاتون در مورد ایشان می فرماید: کنیزی با فضیلت‌تر از او ندیده‌ام و شکی نیست که به زودی خداوند متعال نسل وی را آشکار خواهد کرد(8)
مادر امام جواد(علیه السلام) سبیکه نیز از بانوان با ایمان بود،در حدیثی، پیامبر(صلی الله علیه واله) او را کنیزی پاک دهان دانسته که خداوند رَحِم او را برای به دنیا آوردن یک امام انتخاب کرده است (9)
مادر امام هادی(علیه السلام) سمانه مغربی بسیار روزه می گرفت(10) و امام هادی(علیه السلام) مادرش از عارف بر حقش و اهل بهشت دانسته اند(11)
منابع شیعی از مادر امام حسن عسکری(علیه السلام) نیز به بزرگی یاد کرده اند،(12) و او را بانویی عفیف، کریم، در نهایت صلاح و ورع و تقوا دانسته اند. (13)
در مورد مادر امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) نیز شیخ مفید می گوید: او کنیزی بود که در خانه حکیمه، خواهر امام هادی(علیه السلام) ، بزرگ شد.بنا به گفته او چون امام سیمای او را دید پیش بینی کرد که از وی فرزندی با عنایت خاص الهی به دنیا خواهد آمد(14)
لذا مادران ائمه اطهار چه کنیز و چه غیرکنیز همه از بانوان اخیار و ابرار و پرهیزکار بودند و با توجه آیه” ان اکرمکم عندالله اتقی کم”(حجرات/13)کسی مُقرّب درگاه است که با تقواتر باشد و در تقرب به خدا فرقی بین کنیز و غیرکنیز نیست.
شاید بهترین جواب، پاسخ زید پسر امام سجاد(علیه السلام) به هشام بن عبدالملک باشد. هشام به زید بن علی گفت: اى زید! شنیده ام که تو آرزوى خلافت را دارى در حالی که تو فرزند کنیز باشى ؛در خور خلافت نیستى. زید گفت: هیچ کس سزاوارتر و نزد خداوند بلندپایه تر از پیامبر او نیست که خداوند آن پیغمبر را مبعوث فرموده، اسماعیل فرزند کنیز و برادرش فرزند بانو بود که خداوند اسماعیل را برگزید و از نسل او خیرالبشر (محمد) را به وجود آورد.(15)
منابع:
1- کلینی، محمد، الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران،دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ ش.، ج ۱، ص ۴۷۷.
2- صدوق، محمد بن علی، امالی، ترجمه کمره‌ای، تهران، کتابخانه اسلامییه، ۱۳۶۲ش، ص۲۴
3- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمه الاطهار علیهم السلام، تصحیح جمعی از محققان، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج ۵۰، ص ۱
4- شیخ کلینی، اصول کافی ترجمه مصطفوی، کتاب فروشی علیمه اسلامیه، تهران، 1369ش، ج2، 413
5- حسون، محمد، مشکور، ام‌علی، أعلام النساء المؤمنات، اسوه، تهران، ۱۳۷۹ ش، ص۵۱۷
6- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، تحقیق مؤسسه آل البیت لاحیاء 7- التراث، الموتمر العالمی لالفیه الشیخ المفید، قم، ۱۳۷۲ ش، ج۲، ص۳۱۳؛
8- شیخ کلینی، پیشین، ج2، ص387
9- صدوق، محمد بن علی، امالی، ترجمه کمره‌ای، تهران، کتابخانه اسلامییه، ۱۳۶۲ش، ص۲۴
10- علی بن جعفر علیه السلام، مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، موسسه ال البیت الاحیاء التراث، قم، 1409، ص322
11- محلاتی، ذبیح‌الله، ریاحین الشریعه در ترجمه بانوان دانشمند شیعه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج۳، ص۲۳
12- طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، دارالذخایر، قم، ص۲۱۶
13- مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۹۰
14- قمی، عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل(ص)، تعریب هاشم میلانی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، ج۲، ص۶۴۹؛
http://www.askdin.com/showthread.php?t=47517&p=81480&viewfull=1#post814807
