با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شمابرای این که از زخم زبان های دیگران ناراحت نشویم و قلب و روح آسمانی داشته باشیم، باید قدرت صبر و تحمل و نیز پایه های ایمان خویش را تقویت کرد و با مدد گرفتن از دو نیروی ایمان و صبر، از لغزش دیگران چشم پوشی کرد. هر قدر ایمان انسان به حکمت و رحمت پروردگار بیش تر باشد، صبر او نیز افزون تر خواهد بود. توجه به پاداش اخروی صبر نیز سختی زخم زبان جاهلان را شیرین و آسان می سازد.
برادر گرامی؛
قرآن کریم راه برخورد با این گونه افراد را صبوری در برابر رفتار زشت ایشان می داند و بر نرم خویی و اخلاق نیک تاکید بسیار می کند.(نحل / 125) از این رو توصیه می کنیم در این گونه مواقع با صبوری و نرم خویی و برخورد خوب سعی کنید ایشان را به راه راست هدایت کنید. گاه بی توجهی در مقابل جاهلان بهترین راهکار برای تذکر اشتباه ایشان است. قرآن می فرماید: َ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما؛(فرقان / 63) سلامى که نشانه بى اعتنایى توأم با بزرگوارى است، نه ناشى از ضعف، سلامى که دلیل عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان و سبک مغزان است، سلام وداع گفتن با سخنان بى رویه آنها است، نه سلام تحیت که نشانه محبت و پیوند دوستى است، خلاصه سلامى که نشانه حلم و بردبارى و بزرگوارى است.
تحمل بدرفتاری جاهلان، نیاز به صبر و بردباری دارد. اما اگر انسان رضایت خدا را در نظر داشته باشد و انگیزه الهی را در کار خود قرار دهد، همه چیز را برای خدا تحمل می کند. نه تنها برای او سخت نخواهد بود، بلکه گاهی از آن لذت می برد.
در زمان واکنش به رفتار غلط دیگران برای این که تذکراتتان موثر واقع شود از تکنیک های رفتاری استفاده کنید. بدین منظور لازم است سعه صدرتان را بالا ببرید. فراموش نکنید هرگز نمی توان با خشم و خشونت دیگران را مورد نقد قرار داد. مواظب باشید تا لطمه ای به شخصیت افراد وارد نشود. استفاده از جملاتی مانند “این عمل در شأن شما نیست” و “شأن شما بالاتر از این ها است” بسیار مؤثر است.
بارها شده که در مواجهه با تیغ زبان در دو راهی انتخاب ایستاده ایم؛ آیا باید جواب تیغ را با تیغ داد یا آرام بود و تیغ زبان را با لطافت سکوت مدارا کرد.
چون این اشخاص رفتارهای عادتی دارند باید طرز فکر آنها را عوض کرد. بخشی از زخم زبان ها تبدیل به رفتارهای عادتی می شوند. به این افراد از طریق طرح های درمانی باید کمک کرد و آموزش داد که بخشی از رفتارهایشان غلط است و باید آن را اصلاح کنند. وقتی این افراد نیش زبان نمی زنند ابتدا خود را از درد و رنج های درونی رها می کنند، بنابراین فرد باید متقاعد شود در رفتار خود تغییر ایجاد کند.
اگر کسی تیپ شخصیتی اش به گونه ای است که مرتب نیش و کنایه می زند، بستگی به دوری یا نزدیکی به فرد، رفتار با او متفاوت است؛ اگر این فرد یک دوست یا یکی از اقوام نه چندان نزدیک باشد، به طور معمول ارتباط با او آنقدر کم و کم می شود که ممکن است حتی قطع گردد، اما وقتی این فرد یکی از اعضای خانواده یا همسر باشد مسلما رفتار با او باید به گونه ای دیگر باشد.
اگر ارتباط با این فرد( همسر ) برای ما مهم است باید به او کمک کنیم تا این مشکل خود را حل کند؛ بهترین راه این است که از او وقت مناسبی بخواهیم و درخواست کنیم در آن زمان در محیطی آرام، بدون تشنج و بدون فضاهای منفی با هم صحبت کنیم.
در آن زمان که او صحبت می کند، سعی کنیم انتقادپذیر باشیم و بدانیم که هر چند روش او برای بیان احساساتش صحیح نیست، اما ما هم به هیچ وجه نباید مقابله به مثل کنیم.
در کل یک نفر باید فردی با این خصوصیات را مدیریت کند و اگر شنونده خوبی باشیم، مقابله به مثل نکنیم، حرف هایش را قطع نکنیم و به او کمک کنیم در کمال آرامش و راحتی احساس منفی خود را از ما یا هر کس دیگری بگوید، این که از چه چیزی دلخور است، از چه زمانی ناراحت​ و از چه زمانی این احساس به او دست داده و منظور اصلی او را از این نیش و کنایه ها جویا شویم و مهم تر از همه این که به او این حس را بدهیم که ما در کنارش هستیم و در نقطه مقابلش نیستیم، آنجاست که فرد حس خود را می گوید و ما می توانیم درست ابراز کردن خود را به او یاد دهیم که چطور خودش را ابراز کند تا مجبور به بروز احساسات خود از طریق نیش و کنایه نباشد.
جالب است بدانید طبق تحقیقات انجام شده در بیشتر موارد افرادی که حتی عادت به زخم زبان زدن و صحبت با نیش و کنایه دارند بعد از این گونه صحبت کردن و ناراحت کردن طرف مقابل از سخن خود پشیمان شده و در بعضی از موارد در صدد جبران بر می آیند.