تعریف و اقسام عقد اجاره در قانون مدنی…

اجاره چیست؟

اجاره عقدی است که به موجب آن یک طرف، منافع عین مال خود را در برابر اخذ اجرت با دیگری معامله می­کند،
به عبارت دیگر مالک مال، منافع مال خود را برای مدتی در قبال دریافت پول یا مال معینی در اختیار طرف قرارداد می­گذارد، بدون اینکه در مالیکت عین مال، تغییری ایجاد شود.
موضوع اجاره ممکن است محل کسب و کار، محل سکونت، اتومبیل، حیوان یا انسان باشد.
در اجاره، کسی را که مالک منافع است، «موجر یا اجاره ­دهنده» می­نامند و کسی را که متقاضی منافع می­باشد «مستاجر یا اجاره­کننده» می­نامند و موضوع (مال) مورد اجاره را «عین مستاجره یا مورد اجاره» می­نامند و اجرت و عوض منافع مالی را که مستاجر پرداخت می­کند، «مال­الاجاره یا اجاره بها» می­گویند. 
در عقد اجاره باید مدت اجاره معین شود و الا عقد باطل است. هم­اکنون عرف معمول این است که مدت اجاره را یک سال تنظیم می­کنند تا در صورت رضایت طرفین این مدت تمدید شود. اگر در قرارداد شروع مدت اجاره ذکر نشود، آغاز آن از زمان عقد قرارداد خواهد بود.
موجر باید قدرت و توانایی تسلیم/ تحویل مورد اجاره را به مستاجر داشته باشد و اگر از تحویل آن خودداری کند، از طریق مراجع قانونی مجبور به تحویل می­شود و اگر به دلیلی معذور باشد، مستأجر حق فسخ دارد مورد اجاره باید معلوم و معین باشد والا اجاره باطل است. اگر استفاده از مورد اجاره به دلیل بروز عیب و ایراد جدی و عدم امکان رفع عیب، میسر نباشد؛ اجاره باطل است. موجر حق ندارد تغییری در مورد اجاره بدهد که مخالف قصد مستاجر از اجاره باشد. 
اجاره بر حسب مورد (محل) به دو دسته کلی تقسیم می­شود:
1)  اجاره اماکن تجاری
2) اجاره اماکن مسکونی