ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
ابتدا باید گفت که این روایت در منابع روایی شیعی جز در کتاب معاصر «نهج الفصاحه»[1] وجود ندارد، اما این روایت را در برخی از منابع اهل سنت می‌یابیم.[2]
این روایت در «نهج الفصاحة» اینگونه ترجمه شده است:
وقتى بدکارى بنده کمال یابد چشمانش در اختیار او باشد و هر وقت بخواهد گریه آغاز کند.
در این زمینه باید گفت که ترجمه بالا نادرست بوده و شاید همین ترجمه نادرست، دلیل برداشت غلطی است که یک انسان در اوج گناه، دلش نرم می‌شود! بلکه واقعیت عکس آن است و هرچه گناه کمتر شود، قلب نرمتر و چشم اشکبارتر خواهد شد.
از این‌رو و با توجه به اینکه «تمّ» در لغت به معنای پایان و به آخر رسیدن چیزی است،[3] ترجمه صحیح روایت موجود در پرسش اینگونه خواهد بود:
«هرگاه بنده‌ای به گناه‌کارى‌اش پایان دهد، چشمانش در اختیار او خواهد بود. پس هر وقت خواست، می‌تواند گریه کند».
این معنا قابل پذیرش است حتی اگر روایت نباشد؛ چون شخص گناه‌کار پس از پایان دادن به گناهان خویش و ترک گناهان، در واقع توبه کرده است؛ و این قابلیت را دارد که پس از پشیمانی گریه کند و از خداوند طلب بخشش نماید. مگر این که گناهان او به‌گونه‌ای بوده که دچار قساوت قلب شده باشد[4] که در این صورت، باید به مرور زمان با انجام اعمال نیک و پسندیده و ذکر و دعا قساوت قلب خود را از بین ببرد و دل نرمی پیدا نماید.
این روایت در «نهج الفصاحة» اینگونه ترجمه شده است:
وقتى بدکارى بنده کمال یابد چشمانش در اختیار او باشد و هر وقت بخواهد گریه آغاز کند.
در این زمینه باید گفت که ترجمه بالا نادرست بوده و شاید همین ترجمه نادرست، دلیل برداشت غلطی است که یک انسان در اوج گناه، دلش نرم می‌شود! بلکه واقعیت عکس آن است و هرچه گناه کمتر شود، قلب نرمتر و چشم اشکبارتر خواهد شد.
از این‌رو و با توجه به اینکه «تمّ» در لغت به معنای پایان و به آخر رسیدن چیزی است،[3] ترجمه صحیح روایت موجود در پرسش اینگونه خواهد بود:
«هرگاه بنده‌ای به گناه‌کارى‌اش پایان دهد، چشمانش در اختیار او خواهد بود. پس هر وقت خواست، می‌تواند گریه کند».
این معنا قابل پذیرش است حتی اگر روایت نباشد؛ چون شخص گناه‌کار پس از پایان دادن به گناهان خویش و ترک گناهان، در واقع توبه کرده است؛ و این قابلیت را دارد که پس از پشیمانی گریه کند و از خداوند طلب بخشش نماید. مگر این که گناهان او به‌گونه‌ای بوده که دچار قساوت قلب شده باشد[4] که در این صورت، باید به مرور زمان با انجام اعمال نیک و پسندیده و ذکر و دعا قساوت قلب خود را از بین ببرد و دل نرمی پیدا نماید.
