چه مقدار غذا برای کودکان نیاز است؟

اگر فرزند شما سالم است و به‌خوبی رشد می‌کند، جای نگرانی نیست. اشتهای بیشتر کودکان، نسبت به سن و رشدشان، مناسب است. معمولا وقتی کودکان دو ساله می‌شوند، اشتهایشان به غذا کم می‌شود. این امر کاملا طبیعی است و علت آن کند شدن روند رشد در این سن است.

یکی از وظایف شما، به عنوان والدین یا مراقبان کودک، آماده کردن غذاهای سالم برای وعده‌های اصلی یا میان‌وعده کودک است. تصمیم‌گیری درباره اینکه کودک چه غذایی و چه مقدار از آن را بخورد به خودش واگذار کنید. گوش کردن به بدن (اینکه هنگام گرسنگی غذا بخورند و هنگام سیری غذا خوردن را متوقف کنند) به کودکان در ایجاد عادات غذایی سالم کمک می‌کند.

هر کودک به رژیم غذایی متعادلی نیاز دارد. رژیم غذایی متعادل به سه دسته سبزیجات و میوه‌ها، غلات و غذاهای پروتئینی تقسیم می‌شود. امکان اینکه کودک بتواند، در هر وعده غذایی، از هر سه دسته غذایی مصرف کند محتمل نیست، اما سعی کنید هر آنچه بدن کودک به آن نیاز دارد، در وعده‌های اصلی و میان‌وعده‌ها، در طول روز تامین کنید.1

دلایل بدغذایی در بچه‌ها

تا امروز دلیل پزشکی مشخصی برای این مسئله شناخته نشده است. با این همه تحقیقات نشان می‌دهد هنگام وقوع آن اغلب در کودکان قبل از سن دبستان آغاز می‌شود و سپس تا ۱۰ سالگی کاهش پیدا می‌کند. بعد از ۱۰ سالگی عادت‌های تغذیه‌ای بچه‌ها تقریباً ثابت می‌شود بنابراین هر آنچه آنان تا آن سن به خوردنش علاقه نشان داده‌اند از آن به بعد هم خواهند خورد و هر آنچه تا آن سن از خوردنش امتناع کردند از آن به بعد هم نخواهند خورد. این‌که والدین توجه کنند فرزندانشان به خوردن چه چیزهایی علاقه نشان می‌دهند و از خوردن چه چیزهایی پرهیز می‌کنند، بسیار مهم است.

کدام دسته از مواد غذایی از طرف کودک رد می‌شود. در این مورد احتمال آلرژی وجود دارد.

کدام رنگ از غذاها قابل قبول و کدام غیرقابل قبول است.

‌ چه بافتی و جنسی از غذاها مورد قبول آنهاست (باز هم سلیقه شخصی)

‌ درد بعد از غذا که مربوط به (مشکلات جهاز هاضمه) است.

مشکلات در ناحیه پوست، زبان و دهان بعد از صرف غذا بیانگر حساسیت‌های غذایی است.

‌دردی که همراه با خوردن صورت می‌گیرد نشان‌دهنده مشکلاتی در دهان و دندان است.2
 

چگونه با کودکان بدغذا رفتار کنیم؟

نکته مهم این است که اگر فرزند شما به راحتی غذایش را می خورد و به غذ خوردن علاقه نشان می دهد، یا در وزن و قد مشکلی ندارد، لازم نیست از روش های زیر استفاده کنید اما در صورتی که کودکی دارید که اگر او را رها کنید به اندازه کافی غذا نمی خورد یا نمی توانید او را تنها برای خوردن غذا یک جا بنشانید، این راه ها به کارتان خواهد آمد.
 

ابتدا از روش نادیده گرفتن استفاده کنید

اگر فرزندتان ناگهان علاقه اش را به غذایی از دست می دهد و از خوردن آن امتناع دارد، به این موضوع توجهی نکنید. اجازه دهید آنچه دوست دارد، بخورد و آنچه را نمی خواهد، نخورد و پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره و اهمیتی بردارید.

اگر مشخص کرد از کدام ماده غذایی بدش می آید، در حالی که قبلا آن را می خورده است، حساسیت نشان ندهید و چند روز بعد دوباره آن ماده را در غذا بریزید. احتمالا غذایش را می خورد چون می داند علاقه نداشتن او توجه کسی را جلب نکرده و باید به دنبال راهی دیگر برای جلب توجه باشد.
 

بد غذایی را برای بچه ها تبدیل به سلاح نکنید

مورد دیگری که باید به آن دقت کنید این است که در حضور کودک با دیگران درباره بدغذایی او یا کودکان دیگر صحبت نکنید، با این کار او را در این مورد حساس خواهید کرد. بچه ها از این که مرکز توجه شما و صحبت هایتان باشند لذت منی برند و ممکن است برای این منظور درباره غذا خوردن بازی دربیاورند و شما ناچار شوید از این شیوه و نگرانی به عنوان ابزار و سلاحی برای تحت فشار قرار دادن کودک استفاده کنید. همچنین سعی کنید هیچ وقت کار را به آنجا نرسانید که او حس کند شما برای غذا خوردن او باید دنبالش بدوید.
 

حس مشارکت کودک را در غذا خوردن تقویت کنید

در هنگام تهیه غذا، می توانید مشارکت فرزند خود را، هر چند کم، به کار گیرید تا احساس مثبتی نسبت به تهیه غذا در او ایجاد کنید. برای کودک بشقاب، کاسه و لیوان مخصوص به خودش بخرید. بهتر است او را هم همراه خود ببرید و اجازه دهید خودش ظرف هایش را انتخاب کند. همچنین می توانید برای خرید مواد غذایی، به خصوص آنهایی که کودک می خورد، از او کمک بگیرید و اجازه دهید او هم انتخاب کند.

زمان غذا خوردن را مفرح کنید

برای ایجاد شادی و نشاط و ایجاد احساسات مثبت در کودک به هنگام غذا خوردن می توان از روش های مختلفی استفاده کرد. برای مثال می توانید یکی دوتا از عروسک هایش را کنار او بنشانید و با اجرای یک نمایش غذای کودک را به او بدهید؛ یا اینکه برای فرزندتان نقاشی بکشید.

عکس خودش را بکشید و با خوردن هر قاشق یکی از اعضای آن را کامل کنید. مثال دیگر برای مفلرح کردن غذا خوردناین است که هنگام غذا دادن به کودکتان برایش قصه بگویید یا کتاب بخوانید؛ می توانید خاطره ای که کودک آن را دوست دارد، مثل رفتن به پارک، برایش بازگو کنید.
 

غذا خوردن کودک در جمع همسالان را تقویت کنید

وقتی بچه ها با هم هستند بهتر غذا می خورند. اگر فرزند شما در حال بازی کردن با دوستانش است، از آنها بخواهید همه برای غذا خوردن بیایند یا اینکه غذای شان را به محل بازی شان ببرید. یا در این زمان شرایطی را فراهم کنید که فرزند شما با کودکی که اشتهای خوبی دارد و خوب غذا می خورد، همراه شود.

بچه ها معمولا از هم تقلید می کنند. ممکن است فرزند شما هم برای امتحان کردن غذا تشویق شود. در این راستا می توانید از کودک خود یا بچه های دیگر هنگام خوردن غذا فیلم بگیرید و بعضی وقت ها این فیلم را برای فرزندتان بگذارید تا او به خوردن غذا تشویق شود.
 

به ترجیجات غذایی کودکان خود اهمیت دهید

هر گاه متوجه شدید دلیل  علاقه نداشتن به غذای خاص، طعم و مزه غذا نیست و فقط احساس نامطلوب غذا در زبان و دهان است، شیوه تهیه را عوض کنید. برای مثال اغلب کودکان به هویج خام بیشتر از پخته علاقمندند یا سیب زمینی سرخ کرده را به آب پز ترجیح میدهند.

نوعی را که دوست دارد، برای او تهیه کنید. برخی از مواد غذایی نیز برای کودک، حداقل تا سنین خاصی بسیار بدطعم هستند، برای جبران می توان از مواد غذایی مغذی تری استفاده کرد اما کودک را مجبور به خوردن آن نوع ماده غذایی خاص نکنید.
 

در تهیه غذا سلیقه به خرج دهید

حتما در نحوه غذا دادنبه کودک خود و نیز طعم ورنگ و ظاهرا غذا دقت کنید. در درجه اول باید غذا دقت کنید. در درجه اول باید غذایی را برای او تهیه کنید که او را تحریک کند؛ برای مثال اگر غذای رنگی برایش جذابتر است، غذاهایی با رنگ های متنوع برای او تهیه کنید. همچنین غذا را به نوعی شکل بدهید که او دوست دارد. غذاها به شکل انگشتی، رنگی و جذاب برای کودکان مطلوب هستند. مثلا بیشتر بچه ها فرم پیتزا را خیلی دوست دارند یا اینکه دوست دارند غذا را در دست بگیرند و بخورند.
 

الگوی سالم تغذیه را مد نظر داشته باشید

یکی از چیزهایی که مانع خوردن غذا یا میان وعده های مغذی در بچه ها می شود، خوردن تنقلات است؛ بهتر است تا حد امکان از خرید و نگهداری اینگونه تنقلات خودداری کنید. همچنین به یاد داشته باشید مادر، پدر یا خواهر و برادر بزرگتر بهترین الگو و راهنما برای کودکان هستند. فرزند شما غذاهایی را خواهد خورد که شما می خورید، نه آنهایی که به او می گویید بهتر است بخورد. پس سعی کنید همیشه مواد غذایی مفید خریداری کنید و رژیم غذایی سالم و متناسبی داشته باشید.
 

در زمینه غذا خوردن هم قاطع باشید

نگران نباشید و باور کنید فرزند شما با یک وعده غذا نخوردن آسیب نمی بیند، یا سوءتغذیه نمی گیرد. پس باقیمانده غذایش را نخورید یا به او شکلات و بیسکویت ندهید، چون باید بداند اگر غذایش را نخورد، چیز دیگری به جای غذا به او داده نخواهد شد.

فقط در هنگام غذا خوردن سایر اعضای خانواده به او چند گزینه پیشنهاد دهید، آن هم پیشنهادهای کم زحمت! یعنی اگر غذا سوپ بود و کودک شما دوست نداشت، می توانید خوردن نان و پنیر را به او پیشنهاد دهید اما به پختن یک غذای دیگر مشغول نشوید، در این صورت کودک یا انتخاب ساده دوم را می پذیرد یا پیامد بدغذایی خود یعنی گرسنگی را تحمل می کند.

از کمک تخصصی غافل نشوید

اگر کودکتان به شدت بدغذاست یا غذا نمی خورد، و همچنین با راهکارهای فوق، تغییری در او حاسل نشد، باید او را نزد متخصص کودک یا کارشناس تغذیه ببرید؛ پس از بررسی های لازم و رد احتمالات جسمی، در صورت نیاز، نزد روان شناس نیز ببرید.3

پینوشتها
1.www.koodaket.com
2.www.vista.ir
3.www.bartarinha.ir