“زن”، دو حرف اول “زندگی” است

عصراسلام: اگر امواج بیماری، مردم ما را فرا گرفته است، علتش بی توجهی زنان ما به سلامت ما و بی توجهی ما به سلامت زنان است؛ اگر بد اخلاقی، جامعه را فرسوده است، علتش فرسودگی زنان است؛ اگر هنجارهای دینی رو به تضعیف است علتش برداشت یا دفاع بد زنان ما از هنجارهای دینی است. حتی بداخلاقی بازیگران سیاسی در جامعه ما نیز به نقش مادران در تربیت این بازیگران باز می‌گردد. در یک کلام پیچ تنظیم تعاملات اجتماعی، از احساسات تا عقلانیت، در دست زنان است.

معتقدم اگر زنان ایرانی در همه ابعاد جسمی، روحی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به سلامت و تعادل برسند، جامعه ما به سلامت و تعادل خواهد رسید. مادر به عنوان معلمِ اولِ هر کودک، اصلی ترین سرمایه گذار توسعه در هر کشور محسوب می‌شود. 

اگر سرمایه‌گذاری مادران بر روی کودکانشان، درست، کافی و مناسب باشد، کودکانی تربیت خواهند شد که «توسعه آفرین» خواهند بود. از این روی معتقدم بدون ارتقاء توانمندی و بدون باز تعریف نقش زنان در جامعه ما، هیچ تحول توسعه آفرینی چهره نخواهد بست. 

در واقع بهبود الگوی مصرف آب، تحول در نظام آموزشی ما، اصلاح الگوی تغذیه ما، اصلاح الگوی رانندگی ما، تغییر الگوی رفتاری ما با حیوانات و سایر زیست‌مندان در طبیعت، همه و همه از تحول در الگوهای فکری و رفتاری زنان ما آغاز خواهد شد. البته نقطه آغازین همه‌ی این‌ها، تحققِ سلامت جسمی زنان است. زنانی که از نظر جسمی فرسوده و آسیب دیده باشند بی گمان بخش بزرگی از انرژی و توان خود را مصروف پیامدهای این آسیب دیدگی و فرسودگی خواهند کرد و دیگر برای آن که در حوزه‌های آموزش و تربیت یا محیط زیست و تغذیه، تحولی ایجاد کنند، توانی نخواهند داشت. در واقع، این که گذشتگان ما گفته‌اند «عقل سالم در بدن سالم است» سخن بسیار حکیمانه‌ای بوده است.

هر حرکت اجتماعی موثری به شوق، انگیزه و انرژی فراوانی نیاز دارد و همه این ها مستلزم سلامت جسمی است. براین اساس توصیه من به شما بانوان دغدغه‌مند و پرانگیزه این است که برای ایفای نقش اجتماعی و تاریخی خود لاجرم باید از اصلاح الگوی تغذیه و سلامت خود و خانواده خود شروع کنید. البته هیچ الگوی سلامتی، بدون تغذیه مناسب از یک سو و تحرک و ورزش مناسب از سوی دیگر، شکل نخواهدگرفت. 

محسن رنانی