بیماری پای ورزشکار

پای ورزشکار tinea pedis اصطلاحی است که تقریباً برای هرگونه بیماری التهابی که پا، پاشنه پا یا بین انگشتان را درگیر کند به کار می رود. از نظر ظاهری نشانه های این بیماری معمولاً شامل پوسته پوسته، قرمز شدن و تاول زدن می شود. برخلاف اسم این بیماری پای ورزشکار هم ممکن است برای ورزشکاران اتفاق بیفتد و هم افراد غیر ورزشکار را درگیر کند.

افرادی که در ارتش خدمت می کنند و بیشتر در محیط های با آب و هوای گرمسیری خدمت می کنند، نام این بیماری را jungle rot گذاشته اند.1
 

انواع مختلف پای ورزشکار

1- کف پا که به نام کفش پوست (Moccasin) خوانده می‌شود.

2- بین انگشتان که به نام  interdigital خوانده می‌شود.

3- نوع التهابی و یا تاولی.

این تاول‌ها دارای پوسته‌های خشک و ضخیم و پوست قرمز می‌باشند.

در برخی مواقع، این تاول‌ها به صورت خشکی پوست بدون قرمزی و یا التهاب ظاهر می‌شوند.2
 

علت پای ورزشکار

ابتلا به این بیماری بیشتر به علت عفونت های قارچی اتفاق می افتد. ولی علل دیگری نیز ممکن است در بروز این بیماری دخیل بوده و بدون انجام آزمایش نمی توان این عوامل را تشخیص داد. قارچ های بسیار زیادی وجود دارد که ممکن است علت بروز این بیماری باشد.

این نوع قارچ ها ممکن است در محل های مختلفی مثل باشگاه ها، اتاق پرو، استخر شنا، دوش های مشترک، سالن های ناخن وجود داشته باشد. حتی ممکن است فرد با جوراب و لباس آلوده به این بیماری مبتلا شود.

البته این نوع قارچ فقط از طریق وسایل و محیط آلوده به دیگر افراد انتقال نیافته و ممکن است قارچ به صورت مستقیم از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا کند. با این حال اغلب مردم در حین راه رفتن با پای برهنه بر روی محیط آلوده دچار این بیماری می شوند.

زیرا کافی است قبل از شما یک نفر با پا های مبتلا به بیماری پای ورزشکار در آن محل راه رفته باشد. تا نفر بعدی نیز به این بیماری مبتلا شود. احتمال ابتلای افراد نیز متفاوت بوده و بعضی ها بیش از دیگران مستعد ابتلا به پای ورزشکار هستند. از طرف دیگر عده ای نیز مقاومت بیشتری نسبت به این بیماری التهابی داشته و سخت تر از دیگران به این بیماری دچار می شوند.

قارچ های عفونی در محیط های گرم و مرطوب شدت گرفته است. آمارها و تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد که این آمار ابتلا به این نوع بیماری های عفونی پا تا قبل از شایع شدن استفاده از کفش های رو بسته کمتر بوده است. اکنون به قدری افزایش یافته که گاهی از اوقات نزدیک 70% مردم به این بیماری مبتلا شده اند.1

علائم پای ورزشکار

بسیاری از افراد مبتلا، هیچ علامتی از عفونت قارچی را ندارند. اما برخی ها دچار خشکی کف پا می‌باشند.

علائم شایع پای ورزشکار عبارت است از: خارش و سوزش پوست پا.

ممکن است پوست بی‌رنگ، پوسته پوسته و دردناک شود و حتی ممکن است خونریزی هم کند.

به ندرت، پای ورزشکار ممکن است تاول بزند.

گاهی اوقات تکه‌های خشک پوست ممکن است به اطراف و روی پا گسترش یابند.

بیشتر اوقات، بثورات فقط در کف پا موجود می‌باشد.

فضای بین انگشت 4 و 5 پا؛ دارای رطوبت، پوسته پوسته و تکه های خشک می‌باشد.

پای ورزشکار ممکن است در کشاله ران و یا دست نیز دیده شود.2
 

قارچ پا چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک ممکن است این عفونت را از روی علائم تشخیص دهد، یا اگر از بروز عفونت قارچی اطمینان نداشته باشد، ممکن است برای تشخیص علت بروز علائم، آزمایش پوستی تجویز کند.

تست ضایعات پوستی پتاسیم هیدروکسید، رایج ترین تست برای تشخیص عفونت پای ورزشکار است.

پزشک قسمت کوچکی از پوست آلوده را می خراشد و آن را در محلول پتاسیم هیدروکسید قرار می دهد. پتاسیم هیدروکسید (KOH) سلول های طبیعی را از بین برده و سلول های قارچی را دست نخورده باقی می گذارد، بنابراین این سلول ها به راحتی در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده می شوند.3
 

عوارض بیماری پا ورزشکار

عفونت پای ورزشکار می تواند از پاها به سایر قسمت های بدن نیز گسترش یابد، از جمله:
 

دست ها

اگر قسمت های آلوده به قارچ (پاهای) خود را بخراشید یا بکنید، ممکن است در یکی از دستان خود دچار عفونت مشابه شوید.
 

ناخن ها

قارچ های مرتبط با عفونت پای ورزشکار می تواند ناخن های پا را آلوده کند و موجب ایجاد قارچ ناخن شود. ناخن های شما مکانی است که مقاومت بیشتری در برابر درمان دارد.
 

کشاله ران

خارش کشاله ران اغلب توسط همان قارچ هایی ایجاد می شود که عامل بروز عفونت پای ورزشکار است. گسترش عفونت از پاها به کشاله های ران امری معمول و رایج است؛ زیرا قارچ می تواند از طریق دست ها یا روی حوله نیز منتقل شود.3
 

درمان خانگی پای ورزشکار

درمان های خانگی متعددی وجود دارد که می توانید برای درمان پاها در منزل استفاده کنید.

استفاده از شامپوها برای شست و شوی پا، خواباندن پا داخل محلول آب و سرکه و استفاده از نمک تا حد زیادی به بهبودی پاها در منزل کمک خواهد کرد.
 

درمان پای ورزشکار در بارداری

بهترین گزینه درمانی برای بهبود بیماری پای ورزشکار در دوران بارداری استفاده از آب و سرکه است.

برای تهیه این محلول یک لیوان سرکه را با چهار لیوان آب مخلوط کرده و روزی دو بار داخل این آب قرار دهید. سپس پاها را با استفاده از سشوار یا پنکه خشک کنید. بهتر است در دوران بارداری خود از قرص ها و داروهای ضد قارچی استفاده نکنید. زیرا این داروها ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته و برای نوزاد خطرناک باشند. بهتر است در این دوران پیش از مصرف هر گونه دارو یا محلولی با پزشک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید.

 دارو درمانی پای ورزشکار

در صورتی که پای فرد دچار قرمزی، افزایش تورم و خون ریزی شد بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

اگر فرد علاوه بر پای ورزشکار به عفونت باکتریایی نیز مبتلا شده باشد، پزشک ممکن است قرص های آنتی بیوتیک برای فرد تجویز کند. در صورتی که مبتلا به دیابت، قارچ ناخن پا یا نقص سیستم ایمنی بدن هستید بهتر است برای درمان پای ورزشکار حتماً به پزشک مراجعه کرده و برای مصرف هر گونه دارویی با پزشک مشورت کنید.1
 

پیشگیری از پای ورزشکار

 – تمیز و خشک کردن پا

– جلوگیری از رطوبت پا

– پوشیدن جوراب نخی

– درآورن کفش‌ها برای تنفس پا

– پابرهنه راه نرفتن، به خصوص در محل‌های عمومی

– عدم تماس با افراد آلوده

– ضدعفونی کردن کفش‌های قدیمی و شستن آنها با پودر ضد قارچ به طور هفتگی و یا ماهانه.2

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.tebyan.net
3.www.lafarrerr.com