ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
وحشی بن حرب، قاتل حمزه عموی پیامبر(ص)،[1] بعد از فتح طائف مسلمان شد.[2] و پس از بخشوده شدن از سوی پیامبر اسلام(ص) و بعد از رحلت حضرتشان، بنابر برخی از نقل‌ها، با سپاه مسلمانان به جنگ بدعت‌گذاران رفت و در آن جنگ مسیلمه کذاب را نیز کشت.[3]
البته برخی از مورخان نیز معتقدند:
«با نیزه‌ای که در دست داشت مسیلمه را نشانه گرفت و گمان کرد که تیرش به هدف اصابت کرد و به همین جهت چنین گفت: با این نیزه‌ام بهترین مردم(حمزه) و بدترین مردم (مسیلمه) را کشتم».[4]
وحشی سرانجام در شهر حمص ساکن شده بود،[5] و در همان شهر از دنیا رفت.[6]
بنابر برخی از نقل‌ها، وی در اواخر زندگی، بسیار شراب می‌نوشید.[7]
البته، بنابر نقلی از امام صادق(ع) وحشی از جمله افرادی بوده که اعمال نیک و بدی داشته و با توجه به آیه 102 سوره توبه، این امید وجود دارد که توبه‌اش نزد خداوند پذیرفته شود.[8]
نمایه مرتبط:
چگونگی برخورد پیامبر (ص) با وحشی قاتل حمزه، سؤال 23827
البته برخی از مورخان نیز معتقدند:
«با نیزه‌ای که در دست داشت مسیلمه را نشانه گرفت و گمان کرد که تیرش به هدف اصابت کرد و به همین جهت چنین گفت: با این نیزه‌ام بهترین مردم(حمزه) و بدترین مردم (مسیلمه) را کشتم».[4]
وحشی سرانجام در شهر حمص ساکن شده بود،[5] و در همان شهر از دنیا رفت.[6]
بنابر برخی از نقل‌ها، وی در اواخر زندگی، بسیار شراب می‌نوشید.[7]
البته، بنابر نقلی از امام صادق(ع) وحشی از جمله افرادی بوده که اعمال نیک و بدی داشته و با توجه به آیه 102 سوره توبه، این امید وجود دارد که توبه‌اش نزد خداوند پذیرفته شود.[8]
نمایه مرتبط:
چگونگی برخورد پیامبر (ص) با وحشی قاتل حمزه، سؤال 23827
[1]. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 4، ص 286، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.
[2]. ابن عبدالبر، یوسف بن عبد الله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق، البجاوی، علی محمد، بیروت، ج 4، ص 1564، دار الجیل، چاپ اول، 1412ق.
[3]. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 4، ص 662، بیروت، دار الفکر، 1409ق.
[4]. الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج 4، ص 1564،
[5]. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبد السلام، بیروت، ج 2، ص 181، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، 1409ق.
[6]. ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج 7، ص 293، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ دوم، 1418ق.
[7]. الاستیعاب،ج 4، ص 1566.
[8]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۲، ص 381، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407 ق.
برای اطلاعات بیشتر ر.ک: 23472؛ تفسیر مرجون لامر الله در آیه 106 سوره توبه
برای اطلاعات بیشتر ر.ک: 23472؛ تفسیر مرجون لامر الله در آیه 106 سوره توبه
