چرا در اسلام مادامی که زن از همسرش اطاعت کند زن قابل تمجید و ستایش است؟

زندگی زناشویی قوام، تحکیم و استمرارش به محبت، دوستی، تفاهم، احترام متقابل و به رسمیت شناختن و رعایت حقوق همدیگر است. دین اسلام برای آن که محیط و اجتماع کوچکِ خانواده قوام پیدا کند و تداوم یابد، برای هر یک از زن و شوهر حقوقی در نظر گرفته و در مقابل این حقوق وظایفی را نیز برای آنان تعیین کرده است؛ چرا که خداوند هر جا حقی در نظر گرفته، تکلیفی را هم مقرر نموده است.

آن چه که مربوط به بحث ماست وظایفی است که همسران (زن و مرد) در قبال همدیگر دارند و آن وظایفی است که خدا برای انسان ها تعیین فرموده است بنا بر این انجام وظایف و تکلیف به اطاعت از خدا بر می گردد؛ مثلا اگر کسی به پدر و مادر مشرک و کافر خود خدمت کند و از ایشان (در غیر معصیت خدا) اطاعت کند این شخص قابل ستایش و تمجید است و عملش ستودنی است نه از آن جهت که از پدر و مادر کافر اطاعت کرده بلکه از آن جهت که در راستای اطاعت خدا گام برداشته و در جهت اطاعت از خدا از ایشان اطاعت نموده است. خداوند در قرآن می فرماید: “آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگیرید(و اجرا کنید)، و از آنچه نهى کرده خوددارى نمایید[i]” بنابر این اگر زنی به خاطر فرمانبرداری از شوهرش قابل تمجید است، بدان جهت است که جامعه کوچک خانواده مثل سایر جوامع نیاز به مدیری دارد که برای اداره جامعه خانواده، باید حرف آخر را بزند و البته به دلیل ویژگی هایی که مرد دارد این وظیفه به مرد واگذار شده است از این رو، اطاعت زن از شوهر (در حدی که شرع مشخص نموده) در راستای تلاش او برای دوام زندگی و در حقیقت اطاعت از خدا ارزیابی می گردد لذا قابل تمجید و ستایش است. البته باید توجه داشت که واگذاری این مسئولیت به مردان دلیل برتری مردان بر زنان نیست علاوه در این جهت فرقی بین زن و مرد نیست؛ یعنی هر یک از زن و مرد که وظایفش را بهتر انجام دهد، در حقیقت بیشتر از خداوند متعال اطاعت کرده و از این رو قابل تمجید و ستایش است.