ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
آمار خاصی از یاران حضرت نه در دوران غیبت و نه ظهور در دست نیست که بگوییم اکثر آنان مرد هستند یا نه. ولی می دانیم هسته مرکزی و فرماندهی امام که 313 نفر هستند، اکثرا مرد هستند. به این دلیل که آنها قرار است فرماندهی سپاه را در دوران جنگ و انقلاب جهانی برعهده بگیرند و روشن است که نمی شود زنان پرچمدار سپاه حضرت شوند. بنابراین منطقی و روشن است وقتی قرار است کسانی که فرمانده سپاه و رهبری سپاه نظامی و کارهای بسیار سخت را بر عهده بگیرند، باید مرد باشند که بتوانند در سختی ها و مبارزات پرچم را حفظ کنند. بنابراین پرچمداران حضرت مرد هستند ولی در جاهای دیگر اینطور نیست که بگوییم اکثریت مرد یا زن هستند. ما فقط از فرماندهان جنگی حضرت اطلاع داریم که به خاطر فرماندهی، سختی و مبارزه اکثرشان مرد هستند.
بر این اساس پرسش از کم بودن تعداد زنان در مقایسه با مردان، میان یاوران امام عصر(عج)، موضوع صحیح و پسندیدهای نیست؛ چراکه یاوری، نه فقط به معنای جنگیدن و سلاح برکشیدن است، بلکه یار و یاور واقعی، کسی است که با همه وجود، در خدمت امام و اهداف او باشد و آنچه را که حضرت از او میخواهد، انجام دهد. وی باید در زمان غیبت و انتظار، به وظیفه یک منتظر واقعی آگاه باشد و آنچه را در این مدت بایسته است، انجام دهد و در زمان ظهور، گوش به فرمان و مطیع دستورهای او باشد و امر او را امتثال کند.
مگر فاطمه زهرا و زینب کبرا سلام‌الله‌علیهما از یاوران پیامبر و امام زمان خود نبودند، درحالی‌که جنگ ظاهری با اسلحه نیز نداشتند؟ هرکس به تاریخ بنگرد، به خوبی به نقش بارز و بیبدیل آنان در یاری رهبر خود پی میبرد. یاری رهبر در رساندن پیام او و مکتبش، بسیار ارزشمند است و اصولاً حرکت فرهنگی، پایه و اساس در هر انقلابی است؛ چراکه اگر یاری امام در بُعد فرهنگی و تبیین معارف دین نباشد و مردم از اهداف و برنامههای امام آگاه نباشند، طبعاً، برای کمک به گسترش فرهنگ و مکتب او، سلاح به دست نمیگیرند. زنان، در این عرصه مهم، به خوبی میتوانند ایفای نقش کنند و یاری امام خود را، اعلام و آشکار کنند.
نتیجه آنکه در مواردی که یاریکردن مربوط به حالت جنگ و قیام و جهاد باشد، طبیعی است که مردان باید حضور فعالتر داشته باشند؛ چراکه خداوند با توجه به ویژگیهای جسمی و روحی زنان و مردان، وظایف و تکالیف را قرار میدهد و ویژگیها و مشکلات جنگ، بهگونهای است که نه با جسم زن سازگاری دارد و نه با روح او همخوانی دارد؛ بنابراین وظیفه جهاد، از دوش آنان برداشته شده است، مگر در زمان ضرورت.
بر این اساس پرسش از کم بودن تعداد زنان در مقایسه با مردان، میان یاوران امام عصر(عج)، موضوع صحیح و پسندیدهای نیست؛ چراکه یاوری، نه فقط به معنای جنگیدن و سلاح برکشیدن است، بلکه یار و یاور واقعی، کسی است که با همه وجود، در خدمت امام و اهداف او باشد و آنچه را که حضرت از او میخواهد، انجام دهد. وی باید در زمان غیبت و انتظار، به وظیفه یک منتظر واقعی آگاه باشد و آنچه را در این مدت بایسته است، انجام دهد و در زمان ظهور، گوش به فرمان و مطیع دستورهای او باشد و امر او را امتثال کند.
مگر فاطمه زهرا و زینب کبرا سلام‌الله‌علیهما از یاوران پیامبر و امام زمان خود نبودند، درحالی‌که جنگ ظاهری با اسلحه نیز نداشتند؟ هرکس به تاریخ بنگرد، به خوبی به نقش بارز و بیبدیل آنان در یاری رهبر خود پی میبرد. یاری رهبر در رساندن پیام او و مکتبش، بسیار ارزشمند است و اصولاً حرکت فرهنگی، پایه و اساس در هر انقلابی است؛ چراکه اگر یاری امام در بُعد فرهنگی و تبیین معارف دین نباشد و مردم از اهداف و برنامههای امام آگاه نباشند، طبعاً، برای کمک به گسترش فرهنگ و مکتب او، سلاح به دست نمیگیرند. زنان، در این عرصه مهم، به خوبی میتوانند ایفای نقش کنند و یاری امام خود را، اعلام و آشکار کنند.
نتیجه آنکه در مواردی که یاریکردن مربوط به حالت جنگ و قیام و جهاد باشد، طبیعی است که مردان باید حضور فعالتر داشته باشند؛ چراکه خداوند با توجه به ویژگیهای جسمی و روحی زنان و مردان، وظایف و تکالیف را قرار میدهد و ویژگیها و مشکلات جنگ، بهگونهای است که نه با جسم زن سازگاری دارد و نه با روح او همخوانی دارد؛ بنابراین وظیفه جهاد، از دوش آنان برداشته شده است، مگر در زمان ضرورت.
