پرسشگر گرامی! ظاهرا منظور شما آیه ۲۶۴ سوره مبارکه بقره است نه 266 ؛ از آیه مذکور استفاده می‌شود فقط آن اعمالی که همراه ریا باشند، باطل می‌شوند، مگر اینکه شخص ریاکار به خدا و قیامت ایمان نداشته باشد که در این صورت همه اعمال او باطل است. اما خطاب اصلی آیه به اهل ایمان است که صدقات خود را با منت و آزار، باطل نکنند.«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکُم بِالْمَنّ ِ وَ الْأَذَى کاَلَّذِى یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَْخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْدًا لَّا یَقْدِرُونَ عَلىَ شىَ ْءٍ مِّمَّا کَسَبُواْ وَ اللَّهُ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ»(بقره/۲۶۴)
اى کسانى که ایمان آورده ‌اید! بخششهاى خود را با منت و آزار، باطل نسازید! همانند کسى که مال خود را براى نشان دادن به مردم، انفاق مى ‌کند و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمى‌ آورد (کار او) همچون قطعه سنگى است که بر آن، (قشر نازکى از) خاک باشد (و بذرهایى در آن افشانده شود) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاکها و بذرها را بشوید،) و آن را صاف (و خالى از خاک و بذر) رها کند. آنها از کارى که انجام داده‌ اند، چیزى به دست نمى‌ آورند و خداوند، جمعیت کافران را هدایت نمى ‌کند .