اعتقاد ما این است که پدر پیامبر و اجدادش همه موحد و به دین حضرت ابراهیم علیه السلام بوده اند . بعضی از بزرگان اهل سنت هم این مطلب را تایید کرده اند مانند فخر رازی. او که یکی از مفسران بزرگ اهل سنت است در تفسیر آیه : الذی یراک حین تقوم * وتقلبک فی الساجدین ( الشعراء : 218 ، 219 ) می گوید: یکی از دلیل هایی که دلالت می کند هیچ یک از پدران رسول خدا مشرک نبوده اند، کلام خود ایشان است که فرمود :دائما از اصلاب مردان پاک به رحم زنان پاک منتقل می شدم ؛ و خداوند فرموده است که مشرکان نجس هستند . این دلیل ، ما را ملزم می کند که بگوییم : هیچ یک از اجداد رسول خدا مشرک نبوده اند.آلوسی و صالحی شامی در سبل الهدی و الرشاد و چند نفر دیگر از بزرگان اهل سنت هم این مطلب را تایید کرده است.
اجماع علماى امامیه بر این است که پدر و مادر حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) و جمیع اجداد آن حضرت تا آدم موّحد و خداپرست بوده اند و نور آن حضرت در صلب و رحم مشرکى قرار نگرفته است. و اجداد آن حضرت از پیامبران، اوصیا و حاملان دین خدا بوده اند. آنها از فرزندان اسماعیل و از اوصیاى حضرت ابراهیم بوده و همیشه حاکمیت مکه و پرده دارى حرم شریف را بر عهده داشته اند و آثار پیامبران را تا زمان عبدالمطلب و ابوطالب نگهدارى نموده اند. در این باره روایات فراوانى وجود دارد که همگى بر خدا محورى و دیندارى آن بزرگواران دلالت می کند .
حضرت على(علیه السلام) فرمود : «والله ما عَبَد أبى و لا جَدّی عبدُالمطلب و لاهاشِم و لا عبدمناف صنماً قطُّ» ; به خدا سوگند پدرم ابوطالب و اجدادم عبدالمطلب، هاشم و عبد مناف هیچگاه بت نپرستیدند.(کمال الدین و تمام النعمه،شیخ صدوق،ص 174)
همچنین پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود : «ماتَ عبدُالمُطلِّب و أبوُطالب عَلى قَولِ لااله الاّالله، محمدٌ رسولُ الله و على ملّةِ ابراهیم»; عبدالمطلب و ابوطالب با قول لااله الاّالله، محمد رسول الله و مذهب ابراهیم از دنیا رفتند.