استاندارهای پزشکان به منظور تصمیم گیری در خصوص نحوه درمان عفونت های مزمن گوش با یکدیگر متفاوت بوده و هر مورد نیز منحصر به فرد می باشد. معمولاً اولین شیوه درمانی به هنگام ابتلاء کودک نوپا یا تازه به راه افتاده به گوش درد رویکرد انتظار توأم با مراقبت و هوشیاری یا تجویز آنتی بیوتیک است. در صورتی که آنتی بیوتیک اثر نکرده و گوش درد تداوم یابد یا به طور مداوم عود کند، آنگاه پزشکان اغلب عمل جراحی تخلیه مایع از گوش و قرار دادن لوله های مخصوص درون گوش جهت تخلیه و تهویه این ناحیه و عادی سازی فشار وارده به گوش میانی را پیشنهاد می کنند. این روش توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام می شود. پس از حدود 12 ماه، لوله های کارگذاشته شده به طور معمول به خودی خود از گوش خارج می شوند. این لوله ها تا زمان از بین رفتن احتمال بروز عفونت گوش در کودک، نوعی راه کار موقت به حساب می آیند.
 
پزشک شما همچنین ممکن است پیشنهاد کند غدد آدنوئید یا لوزه سوم فرزندتان برداشته شود. آدنوئیدها بافتهای لنفاوی واقع در پشت بینی در قسمت فوقانی گلو هستند و می توانند لوله استاش را مسدود سازند. اما با توجه به تحقیقات اخیر صورت گرفته، آکادمی اطفال آمریکا عمل برداشتن آدنوئیدها به منظور درمان عفونت های مزمن گوش را توصیه نمی کند. چنانچه پزشک شما هنوز هم این روش را توصیه می کند، در خصوص جوانب مثبت و منفی درمان با او صحبت کرده و نظر ایشان را در خصوص اتخاذ روش دیگر جویا شوید.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏