ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
۱۳۹۸/۰۵/۰۴
–
۸۸۵ بازدید
ممنون بابت پاسخگتون ولی طبق همین سوال هایی که ازتون کردم متوجه سه تا سوال برام پیش اومد با شماره هر سوال و میگم و هر سوال و با شماره خودش پاسخ بدید تشکر۱- در توضیحاتتون متوجه نشدم یعنی کسی که نماز نمیخونه خدا رو قبول داره نماز و واجبات میدونه مسلمان نیست؟۲- اگر مسلمان باشد خدا رو قبول داشته باشه . نماز واجب بداند باز هم در اخر جهنم میرود؟
۳- سوال پرسیدم از کارشناس اعتقادی سایت پاسخگو گفتم پس وقتی کسی خدا رو قبول داره نمازم قبول داره ولی نماز نمیخونه کافر محسوب میشود؟ گفتند کافر محسوب نمیشود ولی گناهکار است و باید نماز بخواند ولی بقیه گفتند فقط کافسر محسوب نمیشود تفاوت پاسخ و نمیدونم در چیه؟ توضیح میدین؟ جواب واحد و میدین؟
پرسشگر گرامی ، به نکات زیر توجه نمایید : الف ) کافر1 . معنای لغوی
کافر در لغت به معنای پوشاننده است، همان طور که زارع را کافر می گویند؛ زیرا که پوشاننده دانه در خاک است، هم چنین افراد ناسپاس را کافر می نامند، چرا که نعمت حق را نادیده می گیرد و گویی پرده بر آن می افکند.[1]2 . معنای اصطلاحی
کافر در اصطلاح شرع و قرآن کسی است که وجود پروردگار و یکتایی او را منکر است و نیز روز معاد و قیامت و رسالت انبیاء الاهی و یا یکی از ضروریات دین را انکار می نماید.
3 . اقسام کفر
کفر در فرهنگ قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام به پنج معنا آمده است:
1- کسی که اعتقاد به خدا و رسول و معاد ندارد مانند مشرکان و کافران .
2- کسی که حق را می پوشاند.
3- کفر نعمت (کفران نعمت).
4- کفر به معنای ترک دستور خداوند و مخالفت کردن با او.
5- کفر به معنای برائت و بیزاری جستن.
4 . صورتهای ترک نماز
بنابراین اگر کسی نماز نخواند دو صورت دارد یا به این دلیل است که آن را انکار می کند و می داند انکار نماز به انکار خدا و وحدانیت پروردگار و یا انکار نبوت و رسالت و معاد و قیامت بر می گردد، در این صورت چنین شخصی کافر است و احکام کافر (که در رساله های عملیه آمده است)بر او مترتب می گردد.
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در پاسخ به این سؤال که : اگر کسی بعضی از ضروریات دین مانند روزه و غیر آن (مانند نماز) را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟ می فرمایند: «اگر انکار هر یک از ضروریات دین به انکار رسالت یا تکذیب پیامبر اکرم اسلام (ص) یا وارد کردن نقصی به شریعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است.»[2]اما اگر شخصی کاهل به نماز باشد و از روی بی مبالاتی نماز نخواند و آن را ترک کند در حالی که پروردگار و وحدانیت او و دیگر ضروریات دین و وجوب نماز را قبول دارد، کافر نمی باشد.
چنان که مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤالی، این چنین می فرمایند: «مجرد ترک نماز و روزه و سایر واجبات شرعی باعث ارتداد مسلمان و کافر شدن و نجاست وی نمی گردد و تا زمانی که ارتداد وی احراز نشده است، حکم سایر مسلمانان را دارد».[3]*** بنابراین روایاتی که تارک عمدی نماز را کافر معرفی می کند[4] شامل دو دسته می شود دسته اول کسانی که اعتقاد به خدا و رسول و معاد ندارد که نتیجه اش کفراعتقادی می شود و دسته دیگر که خدا و پیغمبر خدا و ضروریات دین را قبول دارند اما نماز نمی خوانند ، در اینجا کفر به معنای کفر نعمت (کفران نعمت) یا ترک دستور خداوند و مخالفت کردن با او است .
ج ) عاقبت ترک کننده نماز
کسانی که خدا و پیغمبر خدا را قبول دارد ، اما نماز را ترک کرده و از این کار خود توبه نمی کند و قضای نماز واجب خود را انجام نمی دهد ، عاقبت او جهنم است . افراد بی نماز با حقارت و ذلیلانه وارد جهنم می شوند همان گونه که خداوند متعال فرموده است:
«إِنَّ الَّذِینَ یسْتَکبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ»[ غافر(40)، آیه 60 ] «آنان که از عبادت کردن به خداوند تکبّر می ورزند، هر چه زودتر ذلیلانه به جهنم فرو خواهند رفت».
در قرآن کریم آمده: در قیامت یکی از سؤال هایی که بهشتیان از جهنمیان می پرسند در خصوص علّت جهنمی شدن آنها می باشد که آنها جواب می دهند ما به خاطر این جهنمی شدیم که نماز نمی خواندیم. خداوند متعال این مکالمه را چنین بیان داشته:
«فِی جَنَّاتٍ یتَساءَلُونَ. عَنِ الْمُجْرِمِینَ. ما سَلَککمْ فِی سَقَرَ. قالُوا لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ»[ مدثر(74)، آیات 40 تا 43] «آنها (مؤمنان) در باغ های بهشتند، و سؤال می کنند. از مجرمان: چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» می گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم».
بنابراین عاقبت بی نماز گرفتار شدن به عذاب الهی است مگر این که توبه نموده و به جبران گذشته خود بپردازد. این سرنوشت شوم اختصاص به تارکین نماز ندارد بلکه دامن گیر آنان که به بی نمازها کمک کرده و آنان را از این مسیر انحراف باز نداشتند نیز خواهد شد[ ر. ک: جامع الأخبار، ص 74 ] البته جهنمی بودن اینها همیشگی نیست و پس از عذاب شدن و پاک شدن به بهشت وارد می شوند.
انجام کارهای حسنه ی دیگر جبران نماز را نمی کند وهرچیزی حساب خودش را دارد ، چون نماز اصل و ستون دین است و اگر ستون نماز در کسی افراشته نشود، بنای دین در او ایجاد نمی شود! تنها چیزی که می تواند شخص را نجات دهد نماز است! چون نماز بهترین و جامعترین عملى است که براى ایجاد ارتباط و توجّه بخداوند متعال، و خضوع و خشوع در مقابل عظمت و جلال او، و تزکیه و تهذیب نفس و پیدایش حالت روحانى و عبودیّت، صورت مى گیرد.
پی نوشتها :
[1] حسینی دشتی، سید مصطفی، معارف و معاریف (دایرة المعارف جامع اسلامی)، ج 8، ص 450.
[2] رساله اجوبة الاستفتائات، آیت الله العظمی خامنه ای، ص 67، مسأله 336.
[3] رساله اجوبة الاستفتائات، آیت الله العظمی خامنه ای، صص 62 تا 63، مسأله 315.
[4] ِ مَنْ تَرَکَ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ کَفَرَ…؛ علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج 30، ص 673 و 674.
کافر در لغت به معنای پوشاننده است، همان طور که زارع را کافر می گویند؛ زیرا که پوشاننده دانه در خاک است، هم چنین افراد ناسپاس را کافر می نامند، چرا که نعمت حق را نادیده می گیرد و گویی پرده بر آن می افکند.[1]2 . معنای اصطلاحی
کافر در اصطلاح شرع و قرآن کسی است که وجود پروردگار و یکتایی او را منکر است و نیز روز معاد و قیامت و رسالت انبیاء الاهی و یا یکی از ضروریات دین را انکار می نماید.
3 . اقسام کفر
کفر در فرهنگ قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام به پنج معنا آمده است:
1- کسی که اعتقاد به خدا و رسول و معاد ندارد مانند مشرکان و کافران .
2- کسی که حق را می پوشاند.
3- کفر نعمت (کفران نعمت).
4- کفر به معنای ترک دستور خداوند و مخالفت کردن با او.
5- کفر به معنای برائت و بیزاری جستن.
4 . صورتهای ترک نماز
بنابراین اگر کسی نماز نخواند دو صورت دارد یا به این دلیل است که آن را انکار می کند و می داند انکار نماز به انکار خدا و وحدانیت پروردگار و یا انکار نبوت و رسالت و معاد و قیامت بر می گردد، در این صورت چنین شخصی کافر است و احکام کافر (که در رساله های عملیه آمده است)بر او مترتب می گردد.
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در پاسخ به این سؤال که : اگر کسی بعضی از ضروریات دین مانند روزه و غیر آن (مانند نماز) را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟ می فرمایند: «اگر انکار هر یک از ضروریات دین به انکار رسالت یا تکذیب پیامبر اکرم اسلام (ص) یا وارد کردن نقصی به شریعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است.»[2]اما اگر شخصی کاهل به نماز باشد و از روی بی مبالاتی نماز نخواند و آن را ترک کند در حالی که پروردگار و وحدانیت او و دیگر ضروریات دین و وجوب نماز را قبول دارد، کافر نمی باشد.
چنان که مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤالی، این چنین می فرمایند: «مجرد ترک نماز و روزه و سایر واجبات شرعی باعث ارتداد مسلمان و کافر شدن و نجاست وی نمی گردد و تا زمانی که ارتداد وی احراز نشده است، حکم سایر مسلمانان را دارد».[3]*** بنابراین روایاتی که تارک عمدی نماز را کافر معرفی می کند[4] شامل دو دسته می شود دسته اول کسانی که اعتقاد به خدا و رسول و معاد ندارد که نتیجه اش کفراعتقادی می شود و دسته دیگر که خدا و پیغمبر خدا و ضروریات دین را قبول دارند اما نماز نمی خوانند ، در اینجا کفر به معنای کفر نعمت (کفران نعمت) یا ترک دستور خداوند و مخالفت کردن با او است .
ج ) عاقبت ترک کننده نماز
کسانی که خدا و پیغمبر خدا را قبول دارد ، اما نماز را ترک کرده و از این کار خود توبه نمی کند و قضای نماز واجب خود را انجام نمی دهد ، عاقبت او جهنم است . افراد بی نماز با حقارت و ذلیلانه وارد جهنم می شوند همان گونه که خداوند متعال فرموده است:
«إِنَّ الَّذِینَ یسْتَکبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ»[ غافر(40)، آیه 60 ] «آنان که از عبادت کردن به خداوند تکبّر می ورزند، هر چه زودتر ذلیلانه به جهنم فرو خواهند رفت».
در قرآن کریم آمده: در قیامت یکی از سؤال هایی که بهشتیان از جهنمیان می پرسند در خصوص علّت جهنمی شدن آنها می باشد که آنها جواب می دهند ما به خاطر این جهنمی شدیم که نماز نمی خواندیم. خداوند متعال این مکالمه را چنین بیان داشته:
«فِی جَنَّاتٍ یتَساءَلُونَ. عَنِ الْمُجْرِمِینَ. ما سَلَککمْ فِی سَقَرَ. قالُوا لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ»[ مدثر(74)، آیات 40 تا 43] «آنها (مؤمنان) در باغ های بهشتند، و سؤال می کنند. از مجرمان: چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» می گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم».
بنابراین عاقبت بی نماز گرفتار شدن به عذاب الهی است مگر این که توبه نموده و به جبران گذشته خود بپردازد. این سرنوشت شوم اختصاص به تارکین نماز ندارد بلکه دامن گیر آنان که به بی نمازها کمک کرده و آنان را از این مسیر انحراف باز نداشتند نیز خواهد شد[ ر. ک: جامع الأخبار، ص 74 ] البته جهنمی بودن اینها همیشگی نیست و پس از عذاب شدن و پاک شدن به بهشت وارد می شوند.
انجام کارهای حسنه ی دیگر جبران نماز را نمی کند وهرچیزی حساب خودش را دارد ، چون نماز اصل و ستون دین است و اگر ستون نماز در کسی افراشته نشود، بنای دین در او ایجاد نمی شود! تنها چیزی که می تواند شخص را نجات دهد نماز است! چون نماز بهترین و جامعترین عملى است که براى ایجاد ارتباط و توجّه بخداوند متعال، و خضوع و خشوع در مقابل عظمت و جلال او، و تزکیه و تهذیب نفس و پیدایش حالت روحانى و عبودیّت، صورت مى گیرد.
پی نوشتها :
[1] حسینی دشتی، سید مصطفی، معارف و معاریف (دایرة المعارف جامع اسلامی)، ج 8، ص 450.
[2] رساله اجوبة الاستفتائات، آیت الله العظمی خامنه ای، ص 67، مسأله 336.
[3] رساله اجوبة الاستفتائات، آیت الله العظمی خامنه ای، صص 62 تا 63، مسأله 315.
[4] ِ مَنْ تَرَکَ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ کَفَرَ…؛ علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج 30، ص 673 و 674.
