ترندنیوز مطالب مذهبی+آموزشی+سرگرمی+خبری
یکی از وظایفی که والدین دارند گذاشتن نام نیکو برای فرزندانشان است. در فرهنگ اسلامی از گذاشتن برخی از نام‌ها نهی شده است و به نامیدن اطفال به برخی از اسم‌ها تأکید شده است.
در روایات شیعی توصیه‌ای مبنی بر خودداری از نام‌گذاری به «افلح» مشاهده نشد، بلکه بر طبق برخی از روایات که در صدد بر شمردن اصحاب و موالیان پیامبر خدا(ص ) بوده‌اند چنین گفته‌اند: «و از جمله آنها ابو ایمن است که اسمش رباح است و… همچنین مهران و عبید و افلح».[1]
اما در منابع اهل سنت – مانند صحیح مسلم و مسند احمد – روایتی را از سمرة بن جندب از پیامبر خدا(ص) این‌گونه نقل کرده‌اند: «اسم افلح، نجیح، یسار و رباح بر پسرانت قرار نده».[2]
البته روایت مسلم با مسند احمد تفاوتی دارد، به طوری که مسند احمد زوائدی دارد، اما هر دو و دیگر کتاب‌های حدیثی اهل سنت این روایت را از سمرة بن جندب نقل کرده‌اند و این حدیث را از احادیث صحیح دانسته‌اند.[3]
از طرفی همان‌طور که بیان شد؛ برخی از یاران پیامبر خدا(ص) نام افلح و رباح داشته‌اند و منعی از طرف آن‌حضرت درباره آنان نرسیده است.
در روایات شیعی توصیه‌ای مبنی بر خودداری از نام‌گذاری به «افلح» مشاهده نشد، بلکه بر طبق برخی از روایات که در صدد بر شمردن اصحاب و موالیان پیامبر خدا(ص ) بوده‌اند چنین گفته‌اند: «و از جمله آنها ابو ایمن است که اسمش رباح است و… همچنین مهران و عبید و افلح».[1]
اما در منابع اهل سنت – مانند صحیح مسلم و مسند احمد – روایتی را از سمرة بن جندب از پیامبر خدا(ص) این‌گونه نقل کرده‌اند: «اسم افلح، نجیح، یسار و رباح بر پسرانت قرار نده».[2]
البته روایت مسلم با مسند احمد تفاوتی دارد، به طوری که مسند احمد زوائدی دارد، اما هر دو و دیگر کتاب‌های حدیثی اهل سنت این روایت را از سمرة بن جندب نقل کرده‌اند و این حدیث را از احادیث صحیح دانسته‌اند.[3]
از طرفی همان‌طور که بیان شد؛ برخی از یاران پیامبر خدا(ص) نام افلح و رباح داشته‌اند و منعی از طرف آن‌حضرت درباره آنان نرسیده است.
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 22، ص 256، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[2]. قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، تحقیق، عبدالباقی، محمد فؤاد، ج 3، ص 1685، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج 5، ص 7، قاهره، موسسه قرطبة: «قال رسول الله(ص): لا تسم غلامک رباحا و لا یسارا و لا أفلح و لا نافعا».
[3]. همان.
